Hiç Kimse Bilemez - Teoman

Ben hep sana gelirim

Beni anlasın diye tenin

Bırakırım kamaşsın yaşamdan gözlerim

Tenini avuçlarım zaten severim

Gelmesen de, sevmesen de beni…

Tutsan ellerimden

Geçmişi unutamam ki

Öpsem gözlerinden, yaşları kurutamam ki

Damağım çöle dönmüş

Sesim çamura

Oyuncağını geri ver, içimdeki çocuğa

Hiç kimse bilmez

Hiç kimse sevmez

Şimdi sende yoksun yanımda

Yüzüm gözüm toz toprak

Yağmurların yıkamaz

Kalbim kabuk bağlar

İçim artık acımaz

Kanserli kentlerin çığlığından

Son trenle ayrıldığımdan

Мен әрқашан саған келемін

мені түсіну үшін

Өмірден көзімді жұмуға рұқсат етіңізші

Мен сенің теріңді алақаныммен жақсы көремін

Келмесең де, сүймесең де...

қолымды ұста

Өткенді ұмыта алмаймын

Көздеріңді сүйсем, жасты құрғата алмаймын

Таңдайым шөл далаға айналды

Менің дауысым лайда

Ойыншықтарыңды, мендегі балаңды қайтар

ешкім білмейді

ешкім ұнатпайды

Енді сен менімен жоқсың

Менің бетім менің көзіме шаң

Жаңбырларыңды жуу мүмкін емес

Менің жүрегім қышиды

Мен енді ауырмаймын

Қатерлі ісікке шалдыққан қалалардың айқайынан

Мен соңғы пойызбен кеткеннен бері