Атмосфера - Сява

Сержаня

Изучаю в голове мысли значения

Меж подводных камней сквозь бетонные джунгли

Я как маугли-человек в мире животных голодных и сытых

Мирно пасущихся или насмерть убитых

Я на ощуп ищу живых в этой местности огибая окрестности

Небо затянуто серыми тучами Чтобы здесь выжить нужно быть колючим

Или с повадками сучьями или прикованным быть наручниками

Окна в домах будто тонированы все здесь хотят быть анонимными

Двери железные с кодовыми замками наглухо заперты чтоб не достали

В воздухе пахнет страхом и похотью стены покрыты гарью и копотью

Сердцебиение в такт мгновению ветра да это моё белое гетто

Сява

Ангел хранитель за моей спиной на курке держит палец ведёт трапой

Мне не ведомо напредначертано то что ведёт домой

Нет тепла греет дым и огненная вода заставляя двигаться застывшие тела

Шаг за шагом перехожу на бег прошлого будущего не было и нет

Иногда время как кусок пластилина короткая или наоборот длинная

Для нас всё логично когда всё отлично ааа это так типично

Я продолжаю шагать по бензиновой луже от гари и копоти голову кружит

В ответ кто-то скалясь мне улыбается лица в цвета кислоты растворяются

В отражении воды заражении я вижу людей в их плохом положении

Мы боимся смерти хотя уже мертвы, но вы забыли сами кто мы.

Сержаня

Мен басымдағы мағына туралы ойларды зерттеймін

Бетон джунгли арқылы шұңқырлар арасында

Мен аш және жақсы тамақтанған жануарлар әлеміндегі Маугли-адам сияқтымын

Бейбіт жайылым немесе өлгенше

Мен осы ауданның маңайында тұратындарды сезінемін

Аспанды сұр бұлт басып, аман қалу үшін тікенді болу керек

Немесе бұтақтардың әдеттерімен немесе кісенделетін шынжырмен

Үйлердің терезелері күңгірттенген сияқты, мұндағылардың бәрі анонимді болғысы келеді

Аралас құлыптары бар темір есіктер түсіп қалмас үшін мықтап бекітіледі

Ауадан қорқыныш пен құмарлықтың иісі аңқып тұр, қабырғаларды күйе мен күйе басып жатыр

Жел сəтімен бірге соққан жүрек, иə, бұл менің ақ геттомым

Сява

Менің артымдағы триггердегі қорғаншы періште саусағын ұстап, баспалдақпен жүреді

Үйге не әкелетінін білмеймін

Ешбір жылу түтін мен отты суды жылытпай, мұздатылған денелерді қозғалтады

Қадам сайын мен өткеннің жүгірісіне жүгінемін, болашақ болған емес және жоқ

Кейде уақыт пластилиннің бір бөлігі сияқты қысқа немесе керісінше ұзақ

Біз үшін бәрі қисынды, егер бәрі жақсы болса, бұл әдеттегідей

Жанып жатқан бензин шалшықпен жүре беремін, күйе басымды айналдырады

Жауап ретінде маған күлімдеген біреу күлді, қышқылдың түстеріндегі беттер ериді

Судың ластануының көрінісінде мен адамдарды нашар жағдайда көремін

Біз өлімнен қорқамыз, біз қазірдің өзінде өлдік, бірақ сіз біздің кім екенімізді ұмытып кеткенсіз.