Street Sh*t - Styles P, Sheek Louch

Among evil gods I sleep

Their ancient hymns were my dreams

But the vast and cold forest beckons

So I rose with the funeral moon

From my coffin of blackest slone

From the crypts which for aeons

Embraced me

Through the portals and into the

Frozen night

It’s calling for me

In darkness reborn

Through the midnight spheres I dance

Spreading my wings

Caressing the black infernal night

«From a timeless past I have risen to

Rule this kingdom of mine»

The eye of the wolves will guide me

Through landscapes of ancient black

I am eternal, I am supreme

I ride the nocturnal winds

Thy cry of ravens will carry me

Forth dimensions unknown by mortals

I am eternal, I am supreme

The nocturnal winds are mine

I descend into forests long forgotten

The naked trees united in perfect

Melancholy

And I saw spirits dancing

Swirling insane

The knowledge revealed to me

In darkness reborn

Through midnight spheres I dance

Spreading my wings

In the forest of pernicious black

Night is eternal

The sun is forever consumed

Embraced by the beautiful blackness

So sombre, so pure

Мен зұлым құдайлардың арасында ұйықтаймын

Олардың көне гимндері менің арманым болатын

Бірақ кең және суық орман шақырады

Осылайша мен жерлеу айымен бірге көтерілдім

Менің ең қара шалдың табытынан

Аэондарға арналған крипттерден

Мені құшақтады

Порталдар арқылы және ішіне

Мұздатылған түн

Ол мені шақырады

Қараңғыда қайта туылды

Түн ортасы сфераларында  билеймін

Қанаттарымды жайып 

Қара тозақ түнін сипалап

«Мен мәңгілік өткен дәуірден көтерілдім

Менің бұл патшалығымды басқар»

Қасқырлардың көзі мені жетелейді

Ежелгі қара пейзаждар арқылы

Мен мәңгілік                              мен                                                                           

Мен түнгі желге мінемін

Сенің қарғаларың мені алып кетеді

Төртінші өлшемдер адамдарға белгісіз

Мен мәңгілік                              мен                                                                           

Түнгі желдер менікі

Мен ұмытылған ормандарға түсемін

Жалаңаш ағаштар бірікті

Меланхолия

Мен  рухтардың билеп жатқанын көрдім

Айналмалы ессіз

Маған ашылған білім

Қараңғыда қайта туылды

Түн ортасы сфераларында  билеймін

Қанаттарымды жайып 

Зиянды қара орманда

Түн мәңгілік

Күн мәңгі тұтынылады

Әдемі қараңғылық құшағында

Сондай күңгірт, сондай таза