The Wind That Shakes the Barley - Spiritual Seasons

I sat within a valley green

I sat there with my true love

My heart strove to choose between

The old love and the new love

The old for her, the new that made

Me think on Ireland dearly

While soft the wind blew down the glade

And shook the golden barley

'Twas hard the woeful words to frame

To break the ties that bound us

But harder still to bear the shame

Of foreign chains around us

And so I said, «The mountain glen

I’ll seek at morning early

And join the brave United Men

While soft winds shook the barley»

'Twas sad I kissed away her tears

Her arms around me clinging

When to my ears the fateful shot

Came out the wildwood ringing

The bullet pierced my true love’s breast

In life’s young spring so early

And all upon my breast she died

While soft winds shook the barley

I bore her to some mountain stream

And many’s the summer blossom

I placed with branches soft and green

About her gore-stained bosom

I wept and kissed her clay-cold corpse

Then rushed o’er vale and valley

My vengeance on the foe to wreak

While soft winds shook the barley

'Twas blood for blood without remorse

I took at Oulart Hollow

I placed my true love’s clay-cold corpse

Where I full soon may follow

Around her grave I wandered drear

Noon, night and morning early

With aching heart when e’er I hear

The wind that shakes the barley

Мен жасыл алқапта отырдым

Мен шынайы махаббатыммен отырдым

Жүрегім екінің бірін таңдауға тырысты

Ескі махаббат пен жаңа махаббат

Ол үшін ескі, жасаған жаңа

Мен Ирландияны жақсы ойлаймын

Жұмсақ жел төбені құлатты

Ал алтын арпаны шайқады

«Қайғылы сөздерді айту қиын болды

Бізді байланыстырған байланысты үзу үшін

Бірақ ұятқа төзу қиынырақ

Айналамыздағы бөгде тізбектерден

Мен дедім: «Тау глен

Таңертең ерте іздеймін

Және батыл Біріккен Ерлерге қосылыңыз

Жұмсақ жел арпаны шайқаса»

«Мен оның көз жасын сүйгенім өкінішті болды

Оның қолдары мені құшақтап тұр

Құлағыма тағдырлы оқ қашан

Жабайы ағаш шырылдап шықты

Оқ менің шынайы махаббатымның кеудесін тесіп өтті

Өмірдің жас көктемі ерте

Ол менің кеудемде өлді

Жұмсақ жел арпаны тербеткенде

Мен оны тау бұлағына апардым

Және көп жазғы гүл

Мен жұмсақ және жасыл бұтақтармен орналастырдым

Оның қанға боялған кеудесі туралы

Мен жылап, оның балшықтай салқын мәйітін сүйдім

Содан кейін аңғар мен аңғарға жүгірді

Менің жауымнан кеші алу    

Жұмсақ жел арпаны тербеткенде

Өкінішсіз қан үшін қан болды

Мен Оулайт қуысына түсірдім

Мен шын махаббатымның саз суық мүрдесін                      шын махаббатымның                      |

Жақында мен толған жерді қадағалай аламын

Оның бейітінің айналасында мен қорқып кеттім

Түс, түн және таңертең ерте

Естіген кезде жүрегім ауырып

Арпаны тербеткен жел