Blackthorn's Rune - Spiral Dance

By the way of the little wood

where once the faerie hill fort stood

then on the hip of the stream that winds

and through the mist of the root that binds

by the pool, by the stone

where the wild stag comes alone

in the black the raven’s wing

in the lays the salmons sing

beneath the blackthorn’s groaning bough

upon the hill’s moon crusted brow

and with the owl’s swift decree

then it is I’ll come to thee

when all is not as it would seem

and the wind speaks through a dream

and the fire is in the sea

then it is I’ll come to thee

not by storm nor by flame

yet by the way the darkness came…

In the dawning’s star pale light

in the need fire’s embers bright

when the earth grip has your bones

and the wind your dying moans

then it is I shall appear

like the shadows creeping near

dreaming seeded in my womb

flaming arrows from my loom

when the moon cup crowns the hill

and the reeds are blowing still

wait by the magick apple tree

there it is I’ll come to thee

When all is not as it has been

and the truth is as the dream

when the sword at last is free

then it is I’ll come to thee

not by storm, nor by flame

yet by the way the darkness came

Кішкентай ағаш айтпақшы

бір кездері фери төбе бекінісі тұрған жерде

сосын желіп жатқан ағынның жүрегінде

және байлайтын түбір тұманы арқылы

бассейннің, тастың жанында

жабайы бұғы жалғыз келетін жерде

қарада қарғаның қанаты

далада лосось ән айтады

қара тікеннің ыңылдаған бұтағының астында

төбенің ай қабығында

және үкінің жылдам жарлығымен

сонда мен саған                                                                                                                                                                                                                                                                                                      |

бәрі ойлағандай болмаған кезде

жел арман арқылы сөйлейді

және от теңізде

сонда мен саған                                                                                                                                                                                                                                                                                                      |

дауылмен немесе жалынмен емес

әйтсе де қараңғылық келді…

Таңның атқан жұлдызында ақшыл жарық

мұқтаждықта оттың шоғы жарқырайды

Сүйектерің жердің қолында болған кезде

және сіздің өліп бара жатқан жел еңіреді

онда мен сияқтымын

жақындап келе жатқан көлеңкелер сияқты

құрсағымда егілген армандау

менің станогымнан жалындаған жебелер

Ай тостаған төбені тәж еткенде

ал қамыстар әлі де желпініп тұр

сиқырлы алма ағашының жанында күтіңіз

Онда мен саған келемін

Барлығы бұрынғыдай болмаған кезде

ал ақиқат арман сияқты

семсер ақыры бос болғанда

сонда мен саған                                                                                                                                                                                                                                                                                                      |

дауылмен де, жалынмен де емес

әйтсе де қараңғылық келді