Lost in the Grandeur of Time - Soulitude

Loren:

One winter morning I entered the gate

Turmoil and flashes storming my head

And I reached the other side

Blinded by sunlight I opened my eyes

Moor lands and brackens in front of my sight

Where am I?

This place is odd to me

This can’t be real must be a joke or a nightmare

Cause now I know where I am

Out of all reason this is beyond fiction

I think that somehow I travelled in time

Max:

I am alone in a cage without bars

I’m trapped in a world

Somewhere in the past

Insanity by my side I’m just a castaway

Lost in the grandeur of time

Loren:

400 million years far from my home

Feeding myself of trilobites and moss

I must find the way I can return

Oxygen’s low but I’m able to breath

Remember the future my life and my home

I must find the wormhole to my time

I pray the lord take me away from this wasteland

But he’s probably not even born

No one will ever come I feel so helpless

Must get away from this primitive world

Лорен:

Қыстың бір күні таңертең мен қақпадан кірдім

Мазасыздық пен жыпылықтайды

Мен арғы жаққа жеттім

Күн сәулесінен соқыр көзімді  аштым

Мор менің көз алдымда қонып, тайраңдап жатыр

Мен қайдамын?

Бұл жер маған біртүрлі

Бұл шын болуы мүмкін емес, әзіл немесе қорқынышты түс болуы керек

Себебі, қазір мен қайда екенімді білемін

Бұл фантастикаға жатпайды

Менің ойымша, мен уақытында саяхаттадым

Макс:

Мен темір торы жоқ торда жалғызбын

Мен бір әлемде                                             тұзаққа                 

Өткен бір жерде

Жындылық менің жанымда мен                            

Уақыттың ұлылығынан жоғалған

Лорен:

Менің үйімнен 400 миллион жыл шашықтық

Трилобиттер мен мүкпен қоректендіремін

Мен қайту жолын  табуым керек

Оттегі аз, бірақ мен тыныс аламын

Менің өмірімді және үйімді болашақты есте сақта

Мен заманымның құрт тесігін  табуым керек

Жаратқаннан мені мына шөл даладан алып кетсін деп өтінемін

Бірақ ол туылмаған шығар

Ешкім келмейді, мен өзімді дәрменсіз сезінемін

Бұл қарабайыр дүниеден қашу керек