Tiempo - Soraya

hoy volv­ a mirar atrЎs

fu© distinto esta vez

sent­ en mis ojos el sol

las nubes de mi ni±ez

sobre una frase en susurro

vol© en mi cuento, mi pensamiento

mi propia voz es la que arrulla

mi alegr­a, y mi lamento

quise robarle al tiempo

volver a descubrir

quise entender si el viento es el mismo que me inspira

que me enfr­a

que me pega

que me quita y me da.. .

entre la paz y el silencio

entrego todo otra vez

sin apostar ni un segundo

cuidЎndome de un porque

sigo escribiendo en mis manos

la historia entre sus l­neas: el aire, la sonrisa

lo que siento es lo que tengo

sin olvidarme que soy la suma de mis versos

quise robarle al tiempo

volver a descubrir

quise entender si el viento es el mismo que me inspira

que me enfr­a

que me pega

que me quita y me da.. .

Бүгін мен қайта қарап отырмын

бұл жолы басқаша болды

Мен көзімнен күнді сезіндім

менің балалық шағымның бұлттары

сыбырлаған сөз тіркесі туралы

Мен өз оқиғама, өз ойыма ұшып кеттім

Менің өз дауысым баяулайды

қуанышым да, өкінішім де

Мен уақытты ұрлағым келді

қайта ашу

Мені шабыттандыратын жел де солай ма, соны түсінгім келді

бұл мені суытады

маған не тиді

бұл менен алып, маған береді...

тыныштық пен тыныштық арасында

Мен бәрін қайтадан беремін

бір секундқа бәс тігусіз

өйткені өзіме қамқорлық

Мен қолыма жаза беремін

оның жолдары арасындағы оқиға: ауа, күлкі

мен сезінгенім менде бар

өлең жолдарымның қосындысы екенімді ұмытпай

Мен уақытты ұрлағым келді

қайта ашу

Мені шабыттандыратын жел де солай ма, соны түсінгім келді

бұл мені суытады

маған не тиді

бұл менен алып, маған береді...