Kusursuz Aşk (Şiir) - Soner Arıca

Artık gitme demeyeceğim, zaten iyice hazırsın bu sefer.

Herşeyi yanında götür;

anılarımızı, umutlarımızı, sevgimi de al belki lâzım

olur.

Tek kelime etmesem diyorum, ama etmeliyim, sana bilmediğin

bir şeyden

bahsetmeliyim;

kendimden.

Evet, onca zaman tanıdığını

sandığın benden.

Hırçın yanımı gördün daha çok, oysa öyle uysal bir

çocukmuşum ki.

Neydi beni zaman zaman hoyrat yapan?

Sanırım, düşünmedin.

Birini ayrı tutsam da renklerin hepsini sevdim, mevsimleri de.

Aslında çok şey var sevdiğim,

kavgalar ve savaşlar dışında bir de niye olursa olsun

vedalaşma anları,

İsterdim ki uyumlu halimi yaşasaydın daima

ama bana hep vurgun

saatlerinde geldin, ya da sen vurdun.

Uzaklara bakardım uysal çocukluğumda

içimde dolmayan derin boşluğumla,

denizden gelecek bir gemi bekledim durdum,

sonra yıldızlara baktım yıllarca

ve

sen sandığım bir

yıldıza.

Kadınlar, erkekler, çocuklar şehirler tanıdım, çoğunu da sevdim.

Aşklarım da oldu, hem de uğruna ölebileceğim aşklar,

ama en çok

seni sevdim.

Ve şimdi gidiyorsun, evet git

içimdeki melek sana dua

edecek.

Sanırım kahrolmayacağım bu veda sahnesine

senin baban

öldü mü?

Bu gidiş ölümden beter olamaz.

Hangisi doğru bilmiyorum,

Seni uğurlayıp öylece kalmak mı?

Yoksa, benim uyumamı bekleyip gitmen,

benim de sensiz

sabaha uyanmam mı?

Bence şimdi git, hayır gitme!

Yani git de önce üstümü ört,

ben uzanayım şöyle, ışığı kapat ve git.

Hayır hayır gitme!

Yani git de ışığı yak git, ben karanlıktan korkuyorum da!

Hem sensizlik hem karanlık bu kadarı fazla.

Üstümü de örtme bu şevkat de fazla,

ışıkların hepsi açık olsun.

İçim burkuluyor sen nasıl gidersen git.

Dur,

burayı iyi dinle;

birkez daha söylüyorum

ve son kez.

Seni seviyorum.

Sen giderken ben içimden haykıracağım

'kusursuz bir aşktı bu'

diye.

Kusursuz bir aşktı benim sana büyüttüğüm

sen ne yaşadın

bilmiyorum…

Енді бармаймын деп айтпаймын, сен бұл жолы жақсы дайындалдың.

Барлығын өзіңізбен бірге алыңыз;

біздің естеліктерімізді, үміттерімізді және махаббатымызды алыңыз, мүмкін сізге қажет

Бұл мүмкін.

Бір сөз айтпай-ақ қояйын деймін, бірақ керек, сен білмейсің

бір нәрседен

айта кету керек;

өзімнен.

Иә, сіз осы уақытқа дейін білетінсіз

қорап менікі.

Сіз менің момын болсам да, менің жауынгерлік қырымды көбірек көрдіңіз

Мен бала едім.

Мені анда-санда дөрекі ететін не болды?

Менің ойымша, сіз болмады.

Мен барлық түстерді жақсы көрдім, тіпті олардың біреуін бөлек ұстасам да, жыл мезгілдері.

Негізі мен жақсы көретін дүниелер көп,

ұрыс пен соғыстан басқа, кез келген себеппен

қоштасу сәттері,

Әрқашан менің үйлесімімде өмір сүргеніңізді қалаймын

бірақ сен мені үнемі ұрдың

Сіз сағатта келдіңіз, немесе аттыңыз.

Момын балалық шағымда басқа жаққа қарайтынмын

Ішімдегі терең бостығыммен,

Мен теңізден кеме келеді деп күттім,

Содан жылдар бойы жұлдыздарға қарадым

және

сен мен ойлайтын адамсың

жұлдызға.

Мен әйелдерді, ерлерді, балаларды және қалаларды кездестірдім және олардың көпшілігі маған ұнады.

Менде өз махаббаттарым болды, сонымен бірге мен өлуге болатын махаббаттар болды,

бірақ көпшілігі

Сені ұнаттым.

Ал енді сен барасың, иә кетесің

мендегі періште сен үшін дұға етеді

ол.

Бұл қоштасу сахнасына ренжімейтін шығармын

сенің әкең

жақсы ма?

Бұл кету өлімнен де жаман болуы мүмкін емес.

Қайсысы дұрыс екенін білмеймін

Сізбен қоштасып, сонда қалу ма?

Немесе менің ұйықтап кетуімді күтесің,

мен де сенсіз

мен таңертең тұрамын ба?

Менің ойымша, қазір барыңыз, жоқ кетпеңіз!

Ендеше алдымен мені жабыңыз,

Мен осылай жатып, жарықты өшіріп, кетемін.

Жоқ, барма!

Ендеше барып жарықты жағыңдар, мен де қараңғыдан қорқамын!

Ессіздік те, қараңғылық та осыншама.

Мені жаппа, бұл махаббат тым көп,

Барлық шамдар қосылсын.

Қалай жүрсең де жүрегім ауырады.

Тоқта,

мұнда жақсы тыңда;

Мен сізге тағы бір рет айтамын

және соңғы рет.

Мен сені жақсы көремін.

Сен барғанда мен ішке айқайлаймын

«Бұл тамаша махаббат болды»

айту.

Бұл мен саған өсірген тамаша махаббат болды

не бастан өткердің

Мен білмеймін…