К.Ч.У.Н. - Сергей Бабкин

Уже колеса стучат, аккомпанируют свои,

Я буду по тебе скучать,

Но никто ничего не узнает из моих слов.

На пожелтевшем листе, без конца и начала,

Я стоял и курил в хвосте и смотрел

Как ты мне что-то кричала.

Выдыхаю тепло, как канализационные люки,

Сколько бы воды не утекло,

Я буду помнить всегда твои руки.

Здесь бесполезно куда-то бежать

Или же жить ни о чем не жалея.

Лучше упасть на снег и лежать

Тяжелее уже не заболею.

Пролетают года, как белокрылые стаи.

Мне не вернуть никогда

Все, что тебе я оставил.

Покрываюсь корой, ноги сплетаться в корни.

Я вспоминаю частями порой,

А целиком не помню, не помню.

Помню!

Мимо столбы, стало быть было

Еще не усохла память и не иссякла сила…

Мимо столбы, стало быть было

Еще не усохла память и не иссякла сила…

Мимо столбы, стало быть было

Еще не усохла память и не иссякла сила…

Мимо столбы, стало быть было

Еще не усохла память и не иссякла сила…

Дөңгелектер қағып, өздерімен бірге жүреді,

Мен сені сағынамын,

Бірақ менің сөздерімнен ешкім ештеңе үйренбейді.

Сарғайған жапырақта, аяғы мен басы жоқ,

Мен тұрып, құйрықта темекі шегіп, қарап отырдым

Маған қалай бірдеңе деп айғайладың.

Жылуды люктер сияқты шығарыңыз

Қанша су ағып кетсе де,

Мен сенің қолыңды мәңгі есте сақтаймын.

Бір жерге жүгіру бекер

Немесе ештеңеге өкінбей өмір сүр.

Қарға құлап, жату жақсы

Мен енді ауырмаймын.

Жылдар ақ қанатты отардай зымырап өтіп жатыр.

Мен ешқашан оралмаймын

Сен үшін қалдырғанымның бәрі.

Мен өзімді қабығымен жабамын, аяғым тамырға ұласады.

Кейде есіме аламын,

Бірақ есімде жоқ, есімде жоқ.

Менің есімде бар!

Бағандардан өтті, солай болды

Ес әлі кеуіп кеткен жоқ және күш кеуген жоқ ...

Бағандардан өтті, солай болды

Ес әлі кеуіп кеткен жоқ және күш кеуген жоқ ...

Бағандардан өтті, солай болды

Ес әлі кеуіп кеткен жоқ және күш кеуген жоқ ...

Бағандардан өтті, солай болды

Ес әлі кеуіп кеткен жоқ және күш кеуген жоқ ...