Ultimu' tren Spre Casă - Seko

Încep să uit de tot, nu îmi mai pasă

Când îi sun pe ai mei să le zic c-ajung acasă

Tocmai ce mi-am luat bilet la a doua clasă

Eliberat de orice gând, ăsta-i ultimu' tren spre casă

Rezemat cu capu' de geamu' de la vagon

În minte cu-același ton

Și-n privire cu-apusul ce mă face să uit de telefon

Mă cuprinde-un sentiment care-mi spune că va fi bine

Și mă-ntreabă încontinuu de ce am ceva cu mine

Iar după vine întrebarea «Cine-s eu?»

Cre' că-s atu

Că nu e niciun zeu

În juru' meu

Atunci când mi- mai greu

Și totuși nu mă plâng

Mă ridic și râd

De cât de prost sunt uneori

Când cred și sper de mii de ori

Că unii oameni îți vor fi alături până-n ziua-n care mori

Mi s-a făcut silă să îi mint și să mă mint

Mi s-a făcut silă să mai simt ceea ce simt

Sau să mă prezint ca ceva ce nu pot să reprezint

Mă simt așa de obosit (așa de obosit)

Mi s-a zis că-s un nimic (un nimic)

Dar de astăzi nu-mi mai pasă (nu îmi mai pasă)

Tot ce vreau e s-ajung acasă

Încep să uit de tot, nu îmi mai pasă

Când îi sun pe ai mei să le zic c-ajung acasă

Tocmai ce mi-am luat bilet la a doua clasă

Eliberat de orice gând, ăsta-i ultimu' tren spre casă

Și nu pot să spun

Că mereu mă adun

Dar când dau de-un moment oportun

Nu mă opun

Și fac tot ce pot ca să fiu cel mai bun

Chiar dacă toți mă cred un nebun

N-am de gând s-ascund ce sunt

Dar când un vis mărunt

Se spulberă 'naintea zorilor

Tre' să-i bag pe toți în morții lor

Dar cum, când nu poți sa taci?

Poate tre' s-ataci

Că jocu' e dur

Și n-ai ce să faci

Te umpli de draci

Că e greu să satisfaci

Tot mă gândesc să stopez

Căci îmi vine să clachez

Dar mai bine ironizez

Tot ce mi se-ntâmplă rău

Oricum totu-i ca un show:

Atâtea vorbe televizate

Eu am nevoie de fapte

Cum să mai zâmbesc când tot ce simt în jur e falsitate?

Așa că eu singur împotriva-ntregii lumi, și ce?

Mă doare-n pulă, nu-i nimic care să mă împiedice

Și așa nu mă uit înapoi, am capu sus

Jur c-o să fac tot ce mi-am propus

Și nu contează acum ce drum aleg

N-am să merg, trebuie pe el s-alerg

Cât mă țin picioarele

Că de-un lucru-s conștient:

Totu-i de moment

Chiar nimic nu-i permanent

Într-o secundă poți să te schimbi din perfect în defect

Ce infect…

Poa' să fie totu'

Mai ales când e talentu' da lipsește doar suportu'

Măcar pot să mă uit pe cer și să sper

Dintr-un tren, c-un refren

Că mă voi ridica pe mine

Și voi da numai de bine

Și nu voi mai sta pe loc

Fără ca prea mult să mă strofoc

Și nu voi mai sta cu grijă cum că oare

Pentru dimineața următoare

Voi mai fi la fel de tare

Că a fi sărac e o scuză dezgustătoare

Bănuiesc că într-o zi

Voi ajunge ce visam ca și copil

Da' deocamdată nu-mi mai pasă

Voi lua ultimu' tren spre casă

Încep să uit de tot, nu îmi mai pasă

Când îi sun pe ai mei să le zic c-ajung acasă

Tocmai ce mi-am luat bilet la a doua clasă

Eliberat de orice gând, ăsta-i ultimu' tren spre casă

Yo' ultimu' tren spre casă

Ye'

Yo' ultimu' tren spre casă

Voi lua ultimu' tren spre casă

Nu-mi mai pasă

Мен бәрін ұмыта бастаймын, енді маған бәрібір

Ата-анама телефон соғып, үйге келетінімді айтсам

Мен екінші класс билетімді алдым

Барлық ойлардан арылған бұл үйге соңғы пойыз

Вагоннан терезенің басына сүйеніп

Есте - сол тонмен

Ал телефонымды ұмыттыратын күннің батуында

Менде бәрі жақсы болады деген сезім бар

Ал олар менен неге қасымда бірдеңе бар деп сұрай береді

Сосын «Мен кіммін?» деген сұрақ туындайды.

Ол өзін «козыр» деп ойлайды

Құдай жоқ деп

Менің айналамда

Маған қиын болған кезде

Сонда да мен шағымданбаймын

Мен тұрып күлемін

Мен кейде қандай ақымақпын

Мың рет сеніп, үміттенгенде

Кейбір адамдар сен өлгенше жаныңда болады

Мен оларға өтірік айтуға және өзіме өтірік айтуға мәжбүр болдым

Мен өзімді сезінуге мәжбүр болдым

Немесе өзімді мен көрсете алмайтын нәрсе ретінде көрсетіңіз

Мен қатты шаршадым (сонша шаршадым)

Маған ештеңе емеспін (ештеңе)

Бірақ бүгіннен бастап маған бәрібір (маған бәрібір)

Менің тек үйге жетуді қалаймын

Мен бәрін ұмыта бастаймын, енді маған бәрібір

Ата-анама телефон соғып, үйге келетінімді айтсам

Мен екінші класс билетімді алдым

Барлық ойлардан арылған бұл үйге соңғы пойыз

Ал мен айта алмаймын

Мен үнемі жинайтыным

Бірақ маған қолайлы сәт келгенде

Мен қарсы емеспін

Және мен ең жақсы болу үшін қолымнан келгеннің бәрін жасаймын

Бәрі мені жынды деп ойласа да

Мен өзімнің қандай екенімді жасырмаймын

Бірақ кішкене армандаған кезде

Таң атқанша жарылған

Мен олардың бәрін өлімге қиюым керек

Бірақ аузыңды жаппаған кезде қалай?

Мүмкін сізге шабуыл жасау керек

Өйткені ойын қиын

Ал сенің шаруаң жоқ

Сен тозаққа толысың

Бұл ұнату қиын

Мен әлі де тоқтауды ойлап жүрмін

Өйткені қол шапалақтағым келеді

Бірақ мен ирониялық болғым келеді

Маған жамандықтың бәрі болады

Қалай болғанда да, бәрі шоу сияқты:

Телевизиялық сөздер көп

Маған фактілер керек

Айналадағы сезімімнің бәрі жалған болса, мен қалай күлемін?

Бүкіл әлемге жалғыз мен қарсымын, сонда ше?

Менің жүрегім ауырады, мені тоқтататын ештеңе жоқ

Сондықтан артыма қарамай, басымды тік ұстаймын

Мен ойлағанның бәрін жасаймын деп ант етемін

Ал қазір қай жолды таңдағаным маңызды емес

Мен жүрмеймін, оған жүгіруім керек

Аяғым мені ұстап тұрғанша

Ол бір нәрсені біледі:

Мұның бәрі дәл қазір

Ештеңе тұрақты емес

Бір секундта мінсізден кемшілікке өтуге болады

Қандай инфекция...

Барлығы болуы мүмкін

Әсіресе, талант бар, бірақ қолдау ғана жетіспейді

Тым болмаса көкке қарап, үміттене аламын

Пойыздан, хормен

Мен өзім жинаймын деп

Ал мен тек жақсылық беремін

Ал мен бір орында отырмаймын

Тым көп қыбыр етпей

Ал мен бұдан былай сақтықпен отырмаймын

Келесі таңға

Мен де сондай күшті боламын

Кедей болу – жиіркенішті сылтау

Бір күні деп ойлаймын

Бала кезімде армандағаныма қол жеткіземін

Иә, маған қазір бәрібір

Мен үйге соңғы пойызбен барамын

Мен бәрін ұмыта бастаймын, енді маған бәрібір

Ата-анама телефон соғып, үйге келетінімді айтсам

Мен екінші класс билетімді алдым

Барлық ойлардан арылған бұл үйге соңғы пойыз

Үйге соңғы пойыз

Иә

Үйге соңғы пойыз

Мен үйге соңғы пойызбен барамын

Маған енді бәрібір