Ebony Sun - Scream Silence

Weepin' colors pass me by

Weaken by the time

The cherry clouds so gently like

A giant chime

A million pilgrims climbs my head

Hunting my fears

They whisper «wish he would be dead»

So softly in my ears

I’ve never feared my ebony sun

When freezin my veins

When winds me in chains

I’ve ever seen my ego stars

The tears in your eyes

That you can’t disguise

The scavengers are waiting for

The sunset glow

And when the night lies on the floor

They follow me below

In fear of god they sealed my lips

Hiding my cries

A poem on my fingertips

Will hopeful left a sign

Hundred voices calls my name

«what kind of insanity could create

Something dreadful abberation of human behavior»

And while the wooden fishes kiss my lips

The faceless cubeheads assigns me to my final chair

«something dreadful abberation of human behavior»

Жылап тұрған түстер жанымнан өтеді

Уақыт өте әлсіреген

Шие бұлттары өте нәзік ұнайды

Үлкен қоңырау

Миллион қажылар менің басымды көтереді

Менің қорқынышымды іздеу

Олар «өліп қалса екен» деп сыбырлайды.

Менің құлағымда жұмсақ

Мен ешқашан қара күннен қорыққан емеспін

Қан тамырларым қатқанда

Мені  шынжырға  байлап  салғанда

Мен өз эго жұлдыздарын көргенмін

Көздеріңіздегі жас

Бұл сіз жасыра алмайсыз

Қоқыс жинаушылар күтіп отыр

Күннің батуы жарқырайды

Ал түн еденде жатқанда

Олар мені төменде балады

Құдайдан қорқып, ерніме мөр салды

Жылауымды жасыру

Саусағымдағы өлең

Уилл таңба қалдырды

Жүз дауыс менің атымды шақырады

«қандай ақылсыздық тудыруы мүмкін

Адам мінез-құлқының қорқынышты бұзылуы»

Ағаш балықтар ернімді сүйіп жатқанда

Беті жоқ текше бастар мені соңғы орындығыма  тағайындайды

«адам мінез-құлқының қорқынышты бұзылуы»