Sargeist - Sargeist

Tears wet the coffin dust

Mourning stains the wooden lid

Through the sadness and depression

I awake in the stone cold grave

Weird glow in the vault around me

A sense of freezing atmosphere

A coffin spirit of past remembrance

Howling at the moon in my memories

All around the cobwebs are silent

Even spiders have died so long ago

Void of life in hear is so definite

I exist but not to live again

In my death the omens were profound

Tongues that uttered curse and doom

Born under the Master’s spell

Hungry for the warmth that I would spit on

Tears wet the coffin dust

Mourning stains the wooden lid

Through the sadness and depression

I awake in the stone cold grave

There is no life, no humanity

Nothing to keep me from suffering

Nothing to feed my burning soul with

Nothing to spill my hate upon

Көз жасы табыттың шаңын сулады

Жоқтау ағаш қақпақты дақтайды

Қайғы мен депрессия арқылы

Мен тас суық қабірде оянамын

Айналадағы қоймада біртүрлі жарқырау

Атмосфераның мұздауы

Өткенді еске алудың табыт рухы

Есімде ай улаған 

Айналаның бәрі тып-тыныш

Тіпті өрмекшілер бұрыннан өлген

Естуде өмірдің жоқтығы соншалықты анық

Мен бар, бірақ қайтадан өмір сүргім келмейді

Менің өлімдегі белгілер терең болды

Қарғыс пен азапты айтқан тілдер

Ұстаздың сиқырымен дүниеге келген

Мен түкіретін жылулыққа аштым

Көз жасы табыттың шаңын сулады

Жоқтау ағаш қақпақты дақтайды

Қайғы мен депрессия арқылы

Мен тас суық қабірде оянамын

Тіршілік, адамшылық жоқ

Мені азаптан сақтайтын ештеңе жоқ

Жанып жатқан жанымды тамақтандыратын ештеңе жоқ

Менің жек көретіндей ештеңе жоқ