Время, как снег - Русский Размер

На щеке застынет слеза,

Отразятся в окнах глаза.

Ты обнимешь, скажешь:-«Люблю!».

А в ответ:-«Не жди, позвоню».

У него семья и дела,

Хлопнет дверь, растают слова

Ну зачем, скажи эта ложь?

Если хочешь, лучше найдeшь.

Но она, опять у окна,

Ждeт звонка, а завтра весна.

Как всегда, одна ты грустишь,

Он придeт и снова простишь.

Время как снег, пролетело и нет,

Но ты веришь в любовь и ты мчишься на свет.

И пускай говорят: скоро будешь одна.

С добрым утром, любовь!

С добрым утром, весна!

Но откуда взялся он вдруг,

Этот вечно замкнутый круг,

У подруг давно уж семья,

А ты ждeшь весь вечер звонка.

Көз жасы щекке қатып қалады,

Терезелерде көздер шағылысады.

Сіз құшақтайсыз, айтасыз: «Мен сені сүйемін!».

Ал жауап ретінде: – «Күтпе, мен хабарласамын».

Оның отбасы мен істері бар,

Есік қағылады, сөз ериді

Неге маған бұл өтірік айт?

Қаласаңыз, жақсырақ таба аласыз.

Бірақ ол қайтадан терезеде,

Қоңырау күтіп, ертең көктем.

Әдеттегідей, жалғыз сен қайғылысың,

Ол қайтадан келіп кешіреді.

Уақыт қар сияқты зымырап өтті, жоқ

Бірақ сен махаббатқа сеніп, дүниеге асығасың.

Және олар айтсын: жақында сіз жалғыз боласыз.

Қайырлы таң махаббат!

Қайырлы таң көктем!

Бірақ ол кенеттен қайдан келді,

Бұл әрқашан тұйық шеңбер

Достардың ұзақ уақыт бойы отбасы бар,

Ал сіз қоңырауды кешке күтесіз.