One You'll Outrun - Rush Midnight

He all the country could outrun,

Could leave both man and horse behind;

And often, ere the chase was done,

He reeled, and was stone-In the sweet shire of Cardigan,

Not far from pleasant Ivor-hall,

An old Man dwells, a little man,

'Tis said he once was tall.

For five-and-thirty years he lived

A running huntsman merry;

And still the centre of his cheek

Is red as a ripe cherry.

No man like him the horn could sound,

And hill and valley rang with glee

When Echo bandied, round and round

The halloo of Simon Lee.

In those proud days, he little cared

For husbandry or tillage;

To blither tasks did Simon rouse

The sleepers of the village.

He all the country could outrun,

Could leave both man and horse behind;

And often, ere the chase was done,

He reeled, and was stone-blind.

And still there’s something in the world

At which his heart rejoices;

For when the chiming hounds are out,

He dearly loves their voices!

But, oh the heavy change!

bereft

Of health, strength, friends, and kindred, see!

Old Simon to the world is left

In liveried poverty.

His Master’s deadand no one now

Dwells in the Hall of Ivor;

Men, dogs, and horses, all are dead;

He is the sole survivor.

And he is lean and he is sick;

His body, dwindled and awry,

Rests upon ankles swoln and thick;

His legs are thin and dry.

One prop he has, and only one,

His wife, an aged woman,

Lives with him, near the waterfall,

Upon the village Common.

Ол бүкіл елден асып түсе алды,

Адамды да, атты да қалдыра алар еді;

Көбінесе, қуу аяқталмай тұрып,

Ол дірілдеп, тас болды - Кардиганның тәтті үйінде,

Жағымды Айвор-холлдан алыс емес жерде,

Қарт адам тұрады, кішкентай адам,

Бұл оның бір кездері ұзын болғанын айтты.

Ол бес отыз жыл өмір сүрді

Жүгірген аңшы көңілді;

Әлі де оның бетінің ортасы

Піскен шие сияқты қызыл.

Ол сияқты ешкім мүйізді дыбыстай алмайды,

Ал төбе мен аңғар шаттықпен шырылдады

Echo bandied кезде, дөңгелек және дөңгелек

Саймон Лидің сәлемі.

Сол мақтанышты күндерде ол аз ойлады

Шаруашылық немесе топырақ өңдеу үшін;

Тапсырмаларды орындау үшін Саймон оятты

Ауылдың ұйықтаушылары.

Ол бүкіл елден асып түсе алды,

Адамды да, атты да қалдыра алар еді;

Көбінесе, қуу аяқталмай тұрып,

Ол қозғалып, тас соқыр болды.

Әлемде әлі де бір нәрсе бар

Оның жүрегі қуанады;

Шыңғырлаған аңдар шыққан кезде,

Ол олардың дауыстарын қатты жақсы көреді!

Бірақ, ауыр өзгеріс!

жоқ

Денсаулық, күш-қуат, достар және туыстар, қараңыз!

Кәрі Саймон әлемге қалды

Кедейлікте.

Оның Қожайыны қайтыс болды, қазір ешкім           

Айвор залында тұрады;

Адамдар да, иттер де, аттар да өлді;

Ол жалғыз аман қалған.

Ол арық және ауырады;

Оның денесі азайып, бұралған,

Балтырға тіреледі ісінген және қалың;

Оның аяқтары жұқа және құрғақ.

Оның бір тірегі бар және бір ғана,

Оның әйелі, қарт әйел,

Онымен бірге сарқыраманың жанында тұрады,

Ортақ ауылда.