Ad Somnium - Rise of Avernus

Fear… An ominous darkness

Within the still of silence, in virtue paradise beckons

Loss… Into the heart of all ruin

The unsung awakening, yearning… devoured frailty

Cold… Staring eyes

Formless… The weakening structure

A shadows reflection within my disdain

A myriad of voices are one in the same

Fall into embers, a weakening will

The sorrow and rapture

The inner light has died…

I’ve tried to salvage all the pieces of what you left behind

And now I can’t recognize myself anymore

Severing the strings to life

All the glory and the suffering

The beauty of what is left behind

Lost, the memories wash over my eyes

And I slowly fade…

Into dreams beyond life

Қорқыныш… қорқынышты қараңғылық

Тыныштық ішінде ізгі жұмақ шақырады

Жоғалту... Барлық қираулардың жүрегіне

Ессіз ояну, аңсау... әлсіздікті жалмады

Суық... Қараған көздер

Формасыз... Әлсіреген құрылым

Менің жек көрушіліктегі көлеңкелердің көрінісі

Дауыстардың ағанысы бірдей

Шоққа түсіңіз, әлсіреген ерік

Қайғы мен қуаныш

Ішкі жарық өлді ...

Мен сіз қалған нәрселердің барлық бөліктерін құтқаруға тырыстым

Енді мен өзімді бұдан былай тани алмаймын

Жолдарды өмірге бөлу

Барлық даңқ пен азап

Артында қалған әдемілік

Жоғалған, естеліктер менің көзімді шаяды

Ал мен баяу сөнемін…

Өмірден тыс армандарға