Daro Naband - REZ, NAVID

بارون میباره ولی من خیس نمیشم

قطره هاش میریزن رو چرک نویسم

تو رفتی من از درد میپیچم

اینم میکشم هه شاید گیج شم

نفهمم کجام ، نفهمم چی میخوام

نفهمم چرا دوستام میرن دیـگه نمـیـان

نبینم خاکستریست رنگِ شهرم

من تو روزا میمیرمُ زنده میشم هر شـب

بارون میباره اونم چجوری

حیف که نیستی ببینی خیلی دوری

کاش که میموندی پیـشم ، کاش که بودی

دموکرات چی هیچی نیس زوری

اینم یاد میگیرم میشم سخت تر

تهِ راهُ نمیبینی چون از اوّل بستس

نگام به پایین به زیردستم

کلمات میشه کمرنگتر بعدم محو

درو نبند با من بمون

خیلی تنهام برام بخون

قصه ی وقتیُ رو بچه بودم

میگفتی همه بدیا دروغن

میکشه دستمُ میکشه رو زمین

ناامیدی یه غوله نه از جنسِ خمـیـر

باور کُن از وقتی دنیا به نامِ شـر شُد

من تو سایه ی شهر موندم کارم شُد تفکر

سنگینی تنمُ پام کشید

طعم تلخِ آسفالتُ کفشام چشـیـد

ببار بذار بشه دیدم مختل

شاید اینجوری ببینم با خوشبختی اُختم

رضا کی میای اینو یادم نمیره

مگه میشه یه احساس انقد راحت بمیره

یه حسّی از درونم میگه بازم بگیرش

ولی اون داره با آینده میره

من اینجا توم میسوزه بیرون روشن

حرفای بقیه تو گوشم مبهم

اینم یاد میگیرم میشم محکم

مامان اون درو نبند لطفاً

درو نبند با من بمون

خیلی تنهام برام بخون

قصه ی وقتیُ رو بچه بودم

میگفتی همه بدیا دروغن

Жаңбыр жауып тұр, бірақ мен суланбаймын

Түскен тамшыларға ірің жазамын

Сен кеттің, мен қиналып жатырмын

Өлтіремін, мүмкін абдырап қалармын

Мен қайда екенімді түсінбеймін, не қалайтынымды түсінбеймін

Достарымның неге кетіп бара жатқанын түсінбеймін

Көрме, менің қаламның түсі сұр

Күндіз өлемін, түнде қайта тірілемін

Жаңбыр жауып тұр, қалай?

Өкініштісі көрінбейді, соншалықты алыс

Алдымда қалсаңшы, Бар болсаң ғой

Демократ мәжбүрлеуден басқа ештеңе емес

Үйреніп жатырмын, қиындап барамын

Сіз жолды басынан жауып қойғандықтан, оның түбін көрмейсіз

Қол астындағы қызметкеріме қарап

Сөздер әлсірейді, содан кейін жоғалады

Есікті жаппа, менімен бірге бол

Мен өте жалғызбын, маған оқы

Бала кезімдегі оқиға

Жаман нәрселердің бәрі өтірік дедіңіз

Өлтіреді, қолымды жерге сүйрейді

Көңілің қамырдан емес, дәу

Маған сеніңіз, өйткені дүние зұлымдық деп аталды

Қаланың көлеңкесінде қалып ойландым

Денемнің салмағы мені сүйретіп жіберді

Асфальттың ащы дәмін аяқ киімімде сездім

Қойшы, мен оның мазасызданғанын көрдім

Бәлкім, осылайша мен бақытпен туылғанымды көрермін

Реза, сен қашан келесің?Бұл есімде жоқ

Мұндай сезім оңай өлуі мүмкін бе?

Ішімдегі бір сезім оны қайтадан қабылдауымды айтады

Бірақ ол болашақпен жүреді

Бұл жерде жанып тұр, сырты жарық

Басқалардың сөзі құлағымда бұлыңғыр

Мен күшті болуды үйренемін

Мама, бұл есікті жаппашы, өтінемін

Есікті жаппа, менімен бірге бол

Мен өте жалғызбын, маған оқы

Бала кезімдегі оқиға

Жаман нәрселердің бәрі өтірік дедіңіз