Dead City - Reka

Когда… свет исчезает.

Облака… скрывают всю суть.

Дождь… как суждение.

Преграждает ваш путь.

Мёртвый город… Личность убита

Надежда спастись… Всеми забыта

Мысли?

Ложь!

Счастье?

Ложь!

Клятвы?

Ложь!

Крики?

Ложь!

Стоны?

Ложь!

Вера?

Ложь!

Деньги?

Ложь!

Правда!

Ловя ваши взгляды, я погружаюсь в презрения

И вижу весь ужас вашего мнения

Дорога одна, вы её сделали сами

Вы здесь навсегда, умрёт тот, кто не с вами

Я знаю, ты оставишь меня

в этом городе — никто не услышит…

Пропадает ещё одна душа,

Когда чьи-то крики становятся тише…

Выбирать сложно, жить хочет каждый

Жизнь одна, каждый день важный,

Но стоит ли так доживать свои дни

Когда ты горишь в собственной лжи?

Нет сострадания, брызги в лицо…

Презрение, ненависть, мука…

Ты верил когда-то в добрые сказки,

Где люди не предавали друг друга…

Қашан... жарық жоғалады.

Бұлттар... барлық ойды жасырады.

Жаңбыр... үкім ретінде.

Жолыңызды бөгейді.

Өлі қала... Тұлға өлтірілді

Құтылып қалар деген үміт... Бәрі ұмытты

Ойлар?

Өтірік!

Бақыт?

Өтірік!

Анттар?

Өтірік!

Айқай?

Өтірік!

Еңіреп жатыр ма?

Өтірік!

Сенім?

Өтірік!

Ақша?

Өтірік!

Шындық!

Сенің көзқарасыңа қарап, менсінбеушілікке батып кетемін

Мен сіздің пікіріңіздің барлық сұмдығын көріп тұрмын

Бір ғана жол бар, оны өзіңіз жасадыңыз

Мәңгі осындасың, қасыңда жоқ адам өледі

Мені тастап кететініңді білемін

бұл қалада ешкім естімейді...

Тағы бір жан жоқ

Біреудің айқайы баяулағанда...

Таңдау қиын, бәрі өмір сүргісі келеді

Өмір бір, әр күн маңызды,

Бірақ бұл күндеріңді осылай өткізуге тұрарлық па?

Сіз өз өтірігіңізге күйген кезде?

Аяушылық жоқ, бетке шашу...

Менсіну, жек көру, азаптау...

Сіз бір кездері жақсы ертегілерге сендіңіз,

Адамдар бір-біріне опасыздық жасамаған жерде...