Nat Turner - Reef The Lost Cauze

Here I stand, a man not free

Whip markers on my back, shackles on both feet

Picking cotton in the stone heat

Played along my soul keep for one day he came and told me

In the year of 1831 I awoke at dawn

To see his vision in the sun

It seemed that the clouds parted tippling off his tongue

And he said «My son, the revolution has begun»

And with that, I knew the message was clear

We’ll kill the suppressor who kept us in prison for years

Raped our women in laughter and tears

Made us build their meal while they sit back in their chairs

Late night, I chat with my peers, we build weapons

No guns, we must slice them from neck to the ears

With spears, so they can hear

The pain of the people who are God’s creation, not theirs

I’m the one that they don’t teach you in class about

I’m the one who ran up in the master’s house

Put a knife to his neck and then gagged his mouth

Charged him for black murder, I’m Nat Turner

Through the darkness, we march like hellions

They called it a massacre, I call a rebellion

We moved quickly, with no time to spare

Blood loss, leave no life to spare

Women and children neither

After we freed our brothers we burned down the house to ensure no survivors

A horseback we rode, blood dripping from the hooves

Head out 'till dawn, resist in the woods

Then we attack again, ravish them

The braids slashed against the master’s plastic skin

The murder was so passionate

Screaming to the heavens, we would never ever go back again

Word began to spread, up the violent mall

That wolf walked the wicked into the side of God

This was where the demise begins

It was written in my tan, we all need to come to a violent end

After two days of non-stop action we rested

In the back-roads of a, you got hit by the night crescent

It was here I began to fight my confessions

Before I knew it was only a matter of time 'fore they catch us

A house nigga got scared, ran to the county building

Told them our whereabouts, then they beat him 'till they killed him

In the starry night I saw the flames from the distance

Attacked us while we slept, but this time we’re different

We fought back

But the slaves told me the revolution would only stop if they caught Nat

So again on horseback I rode, negate the chase

Caught up with me eventually, had to face fate

They hung me, kept my head as a souvenir

Beat slaves to death as they were consumed with fear

You got the uprising of blacks on happening, and attack further

Because of the name Nat Turner

Міне, мен бос емес адаммын

Арқамдағы қамшы маркерлері, екі аяғымдағы бұғаулар

Тас ыстықта мақта теру

Бір күн жаныммен ойнадым, ол келіп айтып берді

1831 жылы мен таң ата ояндым

Күнде оның көрінісін көру

Тілінен бұлт тарылып кеткендей болды

Ол: «Балам, революция басталды» деді.

Осы арқылы мен хабардың анық екенін білдім

Бізді жыл                                                                                                                                       |

Әйелдерімізді күліп, жылап зорлады

Біз оларды орындықтарға қайта отырғанда, олар тамақтандырды

Кеш, мен құрдастарыммен сөйлесіп, біз қару құрамыз

Мылтық жоқ, оларды мойыннан құлаққа дейін кесу керек

Олар ести алатындай найзамен

Олардың емес, Құдайдың жаратылысы болып табылатын адамдардың азабы

Мен олар сізге сабақта үйретпейтін адаммын

Мен қожайынның үйіне  жүгіріп                                                                                                                                         нің                                                                                                         мен

Мойынына пышақ қойып, аузын жабыңыз

Оны қара кісі өлтірді деп айыптады, мен Нат Тернермін

Қараңғыда біз тозақ сияқты жүреміз

Олар мұны қырғын, мен бүлік деп атаймын

Біз тез қозғадық, уақыт болмады

Қан жоғалту, өмірді қалдырмаңыз

Әйелдер де, балалар да емес

Бауырларымызды босатқаннан кейін, тірі қалмау үшін үйді өртеп жібердік

Тұяғынан қан тамып, атқа міндік

Таң атқанша жолға шығып, орманда қарсы тұрыңыз

Содан кейін біз тағы да шабуыл жасаймыз, оларды жаралаймыз

Өрімдер шебердің пластикалық терісіне қисайып кетті

Кісі өлтіру өте құмарлы болды

Аспанға айқайласақ, біз енді ешқашан оралмас едік

Зорлық-зомбылық толы сауда орталығында сөз  тарай бастады

Бұл қасқыр зұлымдарды Құдайдың жағына                               

Бұл өлімнің басталуы болды

Бұл менің өңімде жазылған, бәрімізге зорлықпен аяқталу керек

Екі күндік тоқтағаннан кейін біз демалыстық

Артқы жолдарда түнгі жарты ай сізді соқты

Дәл осы жерде мен өз мойындауларыммен күресе бастадым

Мен олардың бізді ұстап алуы уақыт мәселесі екенін білгенге дейін

Үй қарашығы қорқып, округ ғимаратына жүгірді

Оларға біздің тұрған жерімізді айтты, содан кейін олар оны өлтіргенше ұрды

Жұлдызды түнде алыстан жалынды көрдім

Біз ұйықтап жатқанда бізге шабуыл жасады, бірақ бұл жолы біз басқашамыз

Біз қайта күрестік

Бірақ құлдар Натты ұстаған жағдайда ғана революция тоқтайтынын айтты

Мен тағы да атқа міндім, қууды жоққа шығардым

Ақырында мені қуып          тағдыр                                                                                                                                                           тагдыр таʼдыр  тадыр      тадыр мен  а соз жазір тагдыріне жауа жетіп жауып алды

Олар мені іліп қойды, басымды кәдесый ретінде сақтады

Құлдарды қорқыныштан  өлгенше  ұрып соғыңдар

Сізде қаралардың көтерілісі бар, әрі қарай шабуыл жасаңыз

Нат Тернер есіміне байланысты