Sustuysam Asaletimden - Rafet El Roman, Sarp Palaur (Şanışer)

Taze kırlarında, körpe gönlümün

İçmek aşkı kadehten ve yatmak öyle kör kütük

Sonra farkındalık sende tanrı gibi yap

Haydi sende nehirlerce ağlat önce güldürüp

Ben yürürken çürür yolların daraldım

Sana bu yoldan hüzün topladım yalancı

Elini aç ve gel, güzün yorganım karanlık

Dünyada yalnızım, bütün dostlarım yabancı

Bey gibi yaslı fakat metanetli

Bir aptal hatama devam ettim

Güvendiğin bütün dağlar uçar gider çok vakitsiz

«Kimin neyin var?»

dedin ya gülüm sorma gitsin

Epey de bir derdim var olur da

Aşamazsam annem hakkını helal etsin

Geldiğimde yanına ak saçım ve ölü benzim

İyice bak çünkü beni son kez göreceksin

Susmaya mahkûm değilim ya benimde sana bi' çift lafım vardı

Eğer sustuysam bil asaletimden

Tükettim nefesimi boş yere kapkaranlık odamda asırlardır

Hiçbi' şey anlamadım hayat dediğinden

Kızgın rüzgarım, üşür dayanmaz dar ağacım

Dallarından küçük baharlar yarattım

Anlık gülüşleri yüzüm yalanlar bayağıdır

Hep karanlık, hep gece bütün sabahlar yalancı

Ben susanı oynardım, sen tartışanları

Yâr şimdi açıkta bak en saklı yanlarım

Çatım yoktu aktı sel, kar;

kış ayları

Ben hep doğru söyledim de sen yanlış anladın

Susmaya mahkûm değilim ya benimde sana bi' çift lafım vardı

Eğer sustuysam bil asaletimden

Tükettim nefesimi boş yere kapkaranlık odamda asırlardır

Hiçbi' şey anlamadım hayat dediğinden

Жас жүрегімнің балғын даласында

Тостағандағы махаббатты ішіп, сонша соқыр ұйықтау

Сонда хабардар болу сізді Құдайға ұқсатады

Жүр, өзен жағасында жылат, алдымен күлесің

Жүрген сайын жолдарың шіріп, тарылып қалдым

Саған мұңды осылай жинадым, өтірікші

Қолыңды ашып, кел, күзгі көрпе қараңғы

Дүниеде жалғызбын, достарымның бәрі бөтен

Бей сияқты ескі, бірақ берік

Мен ақымақ қателік жасай бердім

Сенген таулардың бәрі тез ұшып кетеді

«Кімде не бар?»

менің раушаным дедің, баруымды сұрама

Менде өте проблема бар

Өте алмасам, анам кешіруі мүмкін

Саған келсем аппақ шашым, өлі денем

Жақсылап қара, өйткені сен мені соңғы рет көресің

Мен үндемеуге сотталған емеспін, менің де саған айтар сөзім бар еді

Үндемесем, тектілігімнен біл

Ғасырлар бойы қараңғы бөлмемде демімді бос өткіздім

Өмір дегеніңіз үшін ештеңе түсінбедім

Қаһарлы желім, Суыған бойда тар ағашым

Мен оның бұтақтарынан кішкентай бұлақтар жасадым

Лезде күлімсіреу, менің жүзім, өтірік жиі кездеседі

Әрқашан қараңғы, әрқашан түн, барлық таң өтірікші

Мен Сюзанды ойнайтын едім, сен дауласып кетесің

Қымбаттым енді ашылды, менің ең жасырын жақтарыма қараңыз

Төбем жоқ, тасқын, қар;

қыс айлары

Мен әрқашан шындықты айттым, бірақ сен дұрыс түсінбедің

Мен үндемеуге сотталған емеспін, менің де саған айтар сөзім бар еді

Үндемесем, тектілігімнен біл

Ғасырлар бойы қараңғы бөлмемде демімді бос өткіздім

Өмір дегеніңіз үшін ештеңе түсінбедім