Gençliğin İlkbaharında - Rafet El Roman

Birgün yaralı ve yorgun

Kapına yığılıp kalırsam

Hala kırgın da baksam

Sen aldırma ne olursun

Kal desen kalamam gidiyorum

Gençliğin baharında

En verimli çağımda

En güzel yaşımda

Hüzünlere esir oldum

Hayat gözümüzde kaldı

Yaşanan yüzümüzde duruyor

Acılar sinmiş sesimize

Anılar leke tutmuş içimizde

Unut desen unutamam gidiyorum

Бір күні жараланып, шаршадым

Егер мен сенің есігіңде тұрып қалсам

Тіпті ренжіген сияқтымын

не болатынына қарсы емессің

Қал десең, қала алмаймын, кетемін

жастық шақтың көктемінде

Менің ең өнімді жасымда

Менің ең жақсы жасымда

Мен қайғының құлымын

Өмір біздің көз алдымызда

Бұл біздің бетімізде

Ауырсыну біздің дауысымызға жетеді

Естеліктер ішімізде боялған

Ұмыт, ұмыта алмаймын, кетемін