Старик и братья - Radio Tapok

Это история о том, как трое братьев

Очнулись связанными в тёмном подземелье

"Куда же мы попали? Вот проклятье!"

-

Их ожидало то ещё веселье!

Братья обсуждали, как оказаться на свободе,

Не заметив старика, что в углу лежал в лохмотьях

Старший прошептал: "Ну что ж, я нас вытащу отсюда -

Я припрятал в сапоге свой нож!"

Вдруг в углу раздался хрип... "Славно, братцы, говорите" -

Молвил им седой старик - "Вы меня с собой берите!

Я сижу здесь много лет, в замке каждый угол знаю,

Я отнюдь не их съестной обед!

Вот что скажу я тебе, милый друг:

Завтра ты будешь сидеть уже без рук

Они съедают добычу по частям,

Может быть, даже дадут чего-нибудь и нам!"

Только наступила ночь, братья, отперев оковы,

Наутёк пустились прочь, взяв и старика седого

"Так веди же нас скорей, укажи путь на свободу,

Помоги нам, старый дуралей!"

И завёл старик их в зал, тот, что полон был охраны,

Усмехнулся и сказал: "Что ж, прощаться знать пора нам!

Я сижу здесь много лет, в замке каждый угол знаю,

Я не их съестной обед, я лишь пищу охраняю!"

Вот что скажу я тебе, милый друг:

Завтра ты будешь сидеть уже без рук

Они съедают добычу по частям,

Может быть, даже дадут чего-нибудь и нам!"

Схватить братьев!

Бросить в воду!

В кипятке их ждёт свобода!

Хой!

Бұл үш ағайындының қалай болғаны туралы әңгіме

Қараңғы зынданда оянды

"Қайда келдік? Қарғыс атсын!"

-

Оларды бұдан да қызық күтіп тұрды!

Ағайындылар қалай еркін болу керектігін талқылады

Бұрышта тоз-тоз болып жатқан қарияны байқамай

Ақсақал сыбырлады: «Жарайды, мен бізді бұл жерден алып кетемін...

Мен пышағымды етігіме тығып қойдым!»

Кенет бұрышта сықырлаған дыбыс шықты... «Даңқ, ағайындар, сөйлеңдер» -

Бір ақсақал оларға: «Мені өздеріңмен бірге ала кетіңдер!

Мен осында көп жылдар бойы отырдым, сарайдың әр бұрышын білемін,

Мен олардың жеуге болатын түскі асы емеспін!

Міне, мен сізге айтамын, қымбатты дос:

Ертең қолсыз отырасың

Олар олжасын аз-аздап жейді

Мүмкін олар бізге бірдеңе беретін шығар!»

Түн ғана болды, ағайындар, бұғауларды ашып,

Олар қарт боз адамды алып қашып кетті

«Ендеше бізді тез жетеле, бостандыққа жол көрсет,

Бізге көмектес, ей, ақымақ!

Қарт оларды күзетшілерге толы залға алып келді.

Ол күлді де: «Ал, біз білеміз деп қоштасатын кез келді!

Мен осында көп жылдар бойы отырдым, сарайдың әр бұрышын білемін,

Мен олардың жейтін тамағы емеспін, тек тамақты қорғаймын!

Міне, мен сізге айтамын, қымбатты дос:

Ертең қолсыз отырасың

Олар олжасын аз-аздап жейді

Мүмкін олар бізге бірдеңе беретін шығар!»

Бауырларыңызды алыңыз!

Суға лақтыр!

Қайнаған суда оларды еркіндік күтіп тұр!

Хой!