Умру один - Qianti, Rosenblatt

Внешний мир — омерзительно скучный виварий

И он навевает желанье поближе взглянуть на тех тварей

Что молча сидят у вас всех в черепах…

Я пропах одиночеством: зодчество кончилось

Вот я — высочество, существовать в этой клетке не хочется

Сколько мне корчиться?

Крик непрожёванный сгнил у меня на зубах…

В мире света

В силуэтах

Осталось всё…

Осталось всё…

Я умру один…

Я умру один…

Что мне осталось?

Что мне осталось?

Что мне осталось?

Что?

Больше не нужно…

Больше не нужно…

Больше не нужно…

Всё

Что тебе делать?

Что теперь делать

Когда ты один?

Да всё замечательно

Это мой сплин

В мире света

В силуэтах

Осталось всё…

Осталось всё…

Я умру один…

Я умру один…

Гудят города‚ словно пьяные в хлам сазандары

Не тешу себя тем‚ что знаю‚ что там, впереди…

Я молча лежу и считаю глухие удары

Родного казалось бы сердца в чужой незнакомой груди…

И как бы нам всем ни хотелось обратного

Тени вмещать перестала гора…

Я-то конечно всегда буду рад, но вам

Снова пора‚ но вам снова пора…

Поживи с моё в темноте —

Перестанешь шарахаться собственной тени

Мы видно не там, мы видно не те…

Нас время с тобой до скелета разденет

Ах, если бы мы могли

Срываться с петель‚ как хлипкие дверцы

Ведь нам остаётся

Жить среди тех, кто вечно молчит

Жить пока сердце не просто стучит,

А в клетке яростно бьётся…

Что мне осталось?

В мире света

В силуэтах

Осталось всё…

Осталось всё…

Я умру один…

Я умру один…

Сыртқы әлем - жиіркенішті қызықсыз вивариум

Және сол жаратылыстарға жақынырақ қарауға деген құштарлықты тудырады

Тасбақаларда бәріңізде қандай үнсіз отырсыз ...

Мен жалғыздықтың иісін сезіндім: сәулет бітті

Міне, мен – Мәртебелі, мен бұл торда болғым келмейді

Қанша жазуым керек?

Шайналмаған айғай тісімді шіріп кетті...

Жарық әлемінде

Силуэттерде

Бар болғаны...

Бар болғаны...

Мен жалғыз өлемін...

Мен жалғыз өлемін...

Маған не қалды?

Маған не қалды?

Маған не қалды?

Не?

Енді қажет емес…

Енді қажет емес…

Енді қажет емес…

Барлығы

Не істеу керек?

Енді не істеу керек

Жалғыз қалғанда?

Иә бәрі тамаша

Бұл менің көкбауырым

Жарық әлемінде

Силуэттерде

Бар болғаны...

Бар болғаны...

Мен жалғыз өлемін...

Мен жалғыз өлемін...

Қалалар қоқыс жәшігіне мас болған сазандардай ызылдайды

Мен алда не күтіп тұрғанын білемін деп қызықпаймын...

Мен үнсіз жатып, соғуды санаймын

Туған жүрек бейтаныс кеудеде жатқандай...

Ал бәріміз керісінше қалаймыз

Тау көлеңкелерді ұстауды тоқтатты ...

Әрине, мен әрқашан қуанамын, бірақ сен

Қайтадан уақыт келді, бірақ сізге тағы да уақыт келді...

Менімен қараңғыда өмір сүр -

Өз көлеңкеңнен қашуды доғар

Біз жоқ сияқтымыз, көрінбейміз ...

Уақыт бізді қаңқаға дейін сызады

Әй, қолымыздан келсе ғой

Топсалардан шала есіктер сияқты құлап кетіңіз

Өйткені, біз қалдық

Мәңгілік үнсіз қалғандардың арасында өмір сүру

Жүрек соққанша өмір сүр,

Және ол торда қатты соғады ...

Маған не қалды?

Жарық әлемінде

Силуэттерде

Бар болғаны...

Бар болғаны...

Мен жалғыз өлемін...

Мен жалғыз өлемін...