The Glutonous - Professor Fate

Trapped in storms of freezing rain

Cries of grief like hailstones fall

Everywhere we turn from pain

Through this land of hate we crawl

Salvations forgotten you

Oh!

Gluttonous sons of men

Diminish to obscurity

Deep within this devil’s den

Godspeed me to the wolves that greet me

(Oh reaper) I pray these dark swords do take me.

The more that I search — the less I find

The more that I thirst — it’s on my mind

I can’t forget your touch — it feels so cold inside

Can never get enough — never satisfied

Down here a great beast lurks

Howling through his throats of blood

Belly swollen, talons rip

Wretches flail, toil through the mud

And we too, howl like (wild) dogs

Beneath this freezing storms descent

And I, (sad soul) am not the only one

For all these souls suffer my lament

Мұзды жаңбырдың дауылы астында қалды

Бұршақ жауғандай қайғы-қасірет

Қай жерде болмасын, біз ауырудан бас тартамыз

Осы жеккөрінішті ел арқылы біз жүреміз

Құтқарушылар сені ұмытты

О!

Адамның тойымсыз ұлдары

Күңгіртке дейін азайтыңыз

Бұл шайтанның ұясының тереңінде

Маған сәлем берген қасқырларға Алланың нұры жаусын

(О орақшы) Мына қара қылыштар мені алып кетсе екен деп сұраймын.

Неғұрлым көп іздесем, соғұрлым аз табамын

Мен шөлдейтінім - бұл менің ойымда

Мен сенің жанасуыңды ұмыта алмаймын — іші өте суық

Ешқашан тоймайды — ешқашан қанағаттанбайды

Мына жерде үлкен аң жасырынып жүр

Көмейінен қан ағып жатыр

Іші ісінген, тырнақтары жыртылған

Байғұстар лайда, лайда

Біз де  (жабайы) иттер сияқты жылаймыз

Осы аязды дауылдардың астында төмен түседі

Ал мен, (мұңды жан) жалғыз емеспін

Осы жандардың барлығы үшін менің жоқтауым азап шегеді