Крик Солнца - Pray The Martyr

Разбитыми руками

Хватаюсь за края

Обрыва всех надежд…

Скажи мне, кто я…

Бегу по краю сферы,

Шепот сорвав на крик.

Кто скажет мне, где выход,

Освобождения миг?

Крик солнца за спиной…

Тень передо мной…

Спиною ощущаю

Цвет жара от огня.

Я чувствую, я знаю —

Огонь сожрет меня.

Шепот войны оглушит.

Голод войны убъет.

Крик солнца душит мой

К свободе полет.

Успел лишь крикнуть «Нет войне!»

Пара секунд — лицом к стене

Последний гвоздь в ладонь судьбе

Ты мертв по чьей-то воле…

Пламя не греет,

Огонь съедает жизни

Время.

Не верю,

Что кто-то просто так

Решил, что я лишний,

И в небе солнце так

Кричало, рыдало,

Увидев мою смерть.

Крик солнца ослепил тебя

Своим огнем.

Не спас других, не спас себя…

Узнал, что почем…

Сынған қолдармен

Мен шеттерін ұстаймын

Барлық үміттердің соңы...

Менің кім екенімді айтшы...

Мен шардың шетімен жүгіремін,

Сыбырды айғайға айналдыру.

Шығатын жерді кім айтады

Азаттық сәті?

Артынан күннің айқайы...

Менің алдымда көлеңке...

Мен оны арқаммен сезінемін

Оттан шыққан жылудың түсі.

Мен сезінемін, білемін -

Өрт мені жалмап қояды.

Соғыстың сыбыры саңырау болады.

Соғыс аштығы өлтіреді.

Күннің айқайы мені тұншықтырып жатыр

Бостандыққа ұшу.

«Соғысқа жол жоқ!» деп айқайлап қана үлгердім.

Бір-екі секунд - қабырғаға қараған

Тағдырдың алақанындағы соңғы шеге

Сіз біреудің қалауымен өлдіңіз ...

Жалын қызбайды

От өмірді жейді

Уақыт.

Сенбеймін,

Бұл жай ғана біреу

Артық деп шештім,

Ал күн аспанда

Айқайлады, жылады,

Менің өлімімді көру.

Күннің айқайы сені соқыр етті

Сіздің отыңызбен.

Өзгелерді құтқармадым, өзімді де құтқармадым...

Нені білді...