Tonada Del Viejo Amor - Eduardo Falu, Paco Peña

Y nunca te’i de olvidar

En la arena me escribías

Y el viento lo fue borrando

Y estoy más solo mirando el mar

Qué lindo cuando una vez

Bajo el sol del mediodía

Se abrió tu boca en un beso

Como un damasco lleno de miel

Herida la de tu boca

Que lástima sin dolor

No tengo miedo al invierno

Con tu recuerdo lleno de sol

Quisiera volverte a ver

Sonreír frente a la espuma

Tu pelo suelto en el viento

Como un torrente de trigo y luz

Yo sé que no vuelve más

El verano en que me amabas

Que es ancho y negro el olvido

Que entra el otoño en el corazón

Ал мен сені ешқашан ұмытпаймын

Құмға сен маған жазғансың

Ал жел оны өшіріп тастады

Ал мен теңізге қарап жалғыз қалдым

Бір кездері қандай жақсы

түскі күн астында

Сүйіп аузың ашылды

Бал толы өрік сияқты

біреуін аузыңа жарала

ауырмайтыны қандай өкінішті

Мен қыстан қорықпаймын

Күнге толы жадыңызбен

Мен сені қайта көргім келеді

Көбік алдында күліңіз

Шашыңыз желге түсіп кетті

Бидай мен жарық ағыны сияқты

Мен оның енді қайтып келмейтінін білемін

Сен мені сүйген жаз

Бұл ұмыту кең және қара

Сол күз жүрекке енеді