7 дорог - Pabl.A, Anton Blame

И каждый день в пробках Москвы,

Я ищу твой облик в толпе.

Я не успел за тобой, вижу лишь твою тень,

Влюблен в твою тень.

Но где бы ты сейчас ни была,

Ты знаешь, что мои стихи о тебе.

Мы боролись против всех четырех стихий,

Но что с нами стало теперь?

Я бегу за тобой, прямо за горизонт,

Я лечу высоко, выше всех облаков.

Мы должны быть вдвоем, ведь сердца в унисон,

И тебя не догнать, ведь ты так далеко.

Припев:

И на перекрестках всех семи дорог,

Мы с тобой за руку, вместе, вдвоем.

И то неважно — куда и как далеко,

Ведь мое сердце точно знает — это любовь.

Она, наверное, спит сейчас,

Между нами тысячи миль.

Но я все, что есть отдам,

Чтобы увидеть на миг ее родные глаза.

Ветер в ее волосах,

На свете нет больше таких,

Словами не описать.

Я раньше не верил в любовь,

Пока не встретил тебя.

Ты разожгла внутри огонь,

Он растопил сердце изо льда.

Не думал и не гадал,

Падал, сто раз попадал,

Девятый вал переплывал,

Сердце по кускам собирал.

Не благодарю, вопреки,

Ты знаешь меня таким.

Спасибо судьбе за мир,

Созданный для нас двоих.

Целое не разделить,

Судьбу не перекроить,

Будешь моей, я твоим,

Зачем я тебя полюбил?

Фанатик, тобой одержим,

Я покорил все семь вершин,

Преследую вчерашний день,

Но я сам так решил.

И мне хватает причин,

Чтобы забыть о тебе.

Но сердце снова по-новой стучит,

В закрытую дверь.

Припев:

И на перекрестках всех семи дорог,

Мы с тобой за руку, вместе, вдвоем.

И то неважно — куда и как далеко,

Ведь мое сердце точно знает — это любовь.

Мәскеудегі кептелісте күн сайын,

Көпшілік арасынан сенің түріңді іздеймін.

Мен сенің соңынан ерген жоқпын, мен сенің көлеңкеңді ғана көремін,

Сенің көлеңкеңе ғашық.

Бірақ қазір қайда болсаңыз да,

Менің өлеңдерім сен туралы екенін білесің.

Біз төрт элементке қарсы күрестік,

Бірақ қазір бізге не болды?

Мен сенің артынан жүгіремін, көкжиекке тура,

Мен барлық бұлттардың үстінен жоғары ұшамын.

Біз бірге болуымыз керек, өйткені жүректер бірлікте,

Ал сіз қуып жете алмайсыз, өйткені сіз өте алыссыз.

Хор:

Және барлық жеті жолдың қиылысында,

Біз сенімен біргеміз, біргеміз, біргеміз.

Қайда және қаншалықты алыс екені маңызды емес,

Өйткені, менің жүрегім анық біледі - бұл махаббат.

Қазір ұйықтап жатқан шығар

Арамызда мыңдаған шақырым бар.

Бірақ мен барымды беремін,

Бір сәт оның туған көздерін көру.

Шашында жел

Әлемде мұндай адамдар жоқ,

Сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес.

Мен бұрын махаббатқа сенбейтінмін

Мен сені кездестіргенше.

Ішке от жақтың

Ол жүректі мұздан ерітті.

Ойланбады және болжаған жоқ

Құлады, жүз рет соқты

Тоғызыншы толқын жүзді

Ол жүректі бөліктерге бөлді.

Мен сізге рахмет айтпаймын, керісінше

Сіз мені осылай танисыз.

Әлем үшін тағдырға рахмет

Екеуміз үшін жасалған

Бүкіл бөлуге болмайды

Тағдырды өзгерту мүмкін емес

Мендік бол, мен сенікі боламын

Мен сені неге сүйдім?

Фанатик сізге қатты батты

Жеті шыңды да бағындырдым,

Кеше қуып

Бірақ мен өзім солай шештім.

Ал менде жеткілікті себептер бар

Сені ұмыту үшін.

Бірақ жүрек қайтадан жаңа жолмен соғады,

Жабық есікте.

Хор:

Және барлық жеті жолдың қиылысында,

Біз сенімен біргеміз, біргеміз, біргеміз.

Қайда және қаншалықты алыс екені маңызды емес,

Өйткені, менің жүрегім анық біледі - бұл махаббат.