Небо - Озёра

Я разучилась красиво писать

Хожу по тем же дорогам

Тихая ночь запрещает не спать,

А мысли струятся шумным потоком

В небо, небо, столько вопросов

Терять в облаках

Остановился во снах, ищет звезды на скорость

Небо и страх, любовь — невесомость

Небо

Небо

Пожинает закат нервы, искрится росою

Чернилами метит жертвы, ведет их рукою

Отпускает их сны, нежно целует в губы

От осени до весны, и нежно, и грубо

Небо, небо, столько вопросов

Терять в облаках

Остановился во снах, ищет звезды на скорость

Небо и страх, любовь — невесомость

Небо

Небо

Небо

Небо

Әдемі жазуды ұмытып қалдым

Мен сол жолдармен жүремін

Тыныш түн ұйықтамауға тыйым салады,

Ал ойлар шулы ағынмен ағып жатыр

Аспанға, аспанға, көптеген сұрақтар

Бұлттарда жоғалту

Арманда тоқтады, Жылдамдықпен жұлдыздарды іздеді

Аспан мен қорқыныш, махаббат - салмақсыздық

Аспан

Аспан

Күннің батуы нервтерді жинайды, шықпен жарқырайды

Құрбандарды сиямен белгілейді, қолымен жетелейді

Армандарын босатады, ернінен ақырын сүйеді

Күзден көктемге дейін жұмсақ және өрескел

Аспан, аспан, көптеген сұрақтар

Бұлттарда жоғалту

Арманда тоқтады, Жылдамдықпен жұлдыздарды іздеді

Аспан мен қорқыныш, махаббат - салмақсыздық

Аспан

Аспан

Аспан

Аспан