Portal - Origin

Forever I’ve suffered in this world, con’t prosper, no

Monument of ruin, dead empires, statues decay

Endlessly searching for an end to my pain, gone

Seething, tumultuous suffering, decadence, mine

Fiercely seeking death, existence, my plague

All hope, a disease lost in a lost time

Fallen from your secure world to famine and death of

Your values gone

Nothing is held sacred

The meek beholding the ruins, scavenge for life

Seeking answers, dying

Monoliths of decay

Downfall of our race imminent, deadly stampede for a refuge lost!

Forgive us for our wrongdoings, bring salvation to our burdens

Take us

Longing for the ending, now our souls are burning

We’ve been forsaken, our lives are not worth a thing

We can’t survive this, the boiling cores of our strife

Something’s arising, brilliant ray of light along the dead horizon

A protal leading, unfound path leading my way to voids of serenity

Or so it seems, nothingness, emptiness, nothingness

An entrance to a world that man has never met

Garnished in utter peace, endless shapes of beauty

Infinite suffering ending as I proceed

Fleeing through the portal into the tranquil scenes

Behind me lies the world, dismal and unrestrained

Encloaked despondency left behind forever

My senses disappear, all the pain and fear

Searing benevolence, perpetual, my hopes

Somehow I realize this can’t last forever

The life I have left behind pours back into my soul

Hatred raining in through walls far too thin

Bewildered by rage, newly found hope, gone

Now trapped in this hell, my portal is gone

I take my own life, never born again

Мен бұл дүниеде мәңгі азап шектім, өркендеме, жоқ

Рунин, өлі империялар, мүсіндер ескерткіші

Ауырудың соңын  іздедім, кетті

Қайнау, аласапыран азап, құлдырау, менікі

Өлімді, өмірді, обамды іздеймін

Барлық үміт, жоғалған уақытта жоғалған ауру

Қауіпсіз әлеміңізден ашаршылық пен өлімге ұшырады

Сіздің құндылықтарыңыз жойылды

Еш нәрсе қасиетті болып саналмайды

Момындар қирандыларды көріп, өмір үшін қоқыс жинайды

Жауап іздеу, өлу

Ыдырау монолиттері

Біздің нәсіліміздің құлдырауы жақындап қалды, пана үшін өліммен басып жүреді!

Күнәларымызды кешір, ауыртпалығымызды құтқар

Бізді ал

Соңын аңсаған, Енді жанымыз күйіп жатыр

Бізді тастап кетті, біздің өміріміз еш                                                                                         

Дау-дамайымыздың қайнап жатқан өзегі осыдан аман қала алмаймыз

Өлі көкжиекте бірдеңе пайда болып жатыр, жарқыраған жарық сәулесі

Мені тыныштыққа                                               үлкен                                         апаратын   басқа басқа жүргізетін , табылмас  жол 

Немесе болмайтын сияқты, жоқтық, бостық, жоқтық

Адам ешқашан көрмеген әлемге кіреберіс

Толық тыныштықпен безендірілген, сұлулықтың шексіз пішіндері

Шексіз азап мен жалғасқан сайын аяқталады

Портал арқылы тыныш көріністерге қашу

Артымда беймаза және ұстамды әлем жатыр

Артында мәңгілікке қалдырылған үмітсіздік

Менің сезімдерім жоғалып кетті, барлық ауырсыну мен қорқыныш

Қайырымдылық, мәңгілік, үмітім

Қалай болса да бұл мәңгілікке созылмайтынын түсіндім

Артымда қалдырған өмірім менің жаныма қайта құйылады

Тым жұқа қабырғалар арқылы өшпенділік жауады

Ашуланған, жаңадан табылған үмітпен, кетіп қалды

Енді осы тозақтың торында    портал                                                                                                                                     портал                                                                                       

Мен өз өмірімді аламын, енді ешқашан тумаймын