Avanturine - Oceanwake

Dead monuments lie within us

Shadows cast reminiscence upon autumn’s shoulder

The earth soaks retribution

Halos glow vertical light

Graceful and sightless

In deafening silence one’s hope died

The image altered for winter’s blindness

Unto the earth scorn

I revel in ashes of the sun

Upon its wings I sight my burden

The view is yet undone

And winter came like a portrait in white

To honor the earth

Our eternal grave

Ішімізде өлі ескерткіштер жатыр

Көлеңкелер күздің иығына еске түсіреді

Жер жазаға малынған

Галос тік жарықпен жарқырайды

Керемет және көзге көрінбейтін

Үнсіздікте біреудің үміті өлді

Сурет қыстың соқырлығына байланысты өзгертілді

Жерге мысқыл

Мен күннің күліне  рахаттанамын

Оның қанатында мен өз жүкімді көремін

Көрініс әлі қайтарылмаған

Ал қыс ақ түстегі портрет сияқты келді

Жерді құрметтеу

Мәңгілік бейітіміз