From Odium and Disease - Obscure Infinity

With blear eyes

I take a look behind

Seeking for the fountain

That kept me going on

And every single night

Demons haunting me

As I gaze into the abyss

To make it part of me

Benumbed senses

Delusion of the deprivation

Spiritual disease

Hasting towards unknown ends

And pain is growing silently

Regerminating in my chest

Driven deep into my heart

The thorn that tears apart

Concealed the look forward

Blinded by a narrow world

Embarrassing it seems

Into the void I hurl

In concentric circles lost

Never to reach the medium

I stumble and I fall

Empowered by my odium

Merciless unending nights

Forsaking peace of mind

Мөлдір көздерімен

Мен артқа қараймын

Субұрқақты іздеу

Бұл мені жалғастырды

Және әр түнде

Жындар мені аңдып жүр

Мен тұңғиыққа қарағанымда

Мені бір бөлігіммен жасау

Түйсік сезімдер

Айырмашылық алдануы

Рухани ауру

Белгісіз мақсаттарға ұмтылу

Ал ауырсыну үнсіз өсуде

Кеудемде жаңғырған 

Жүрегіме тереңдей үңілді

Тікенекті жұлып алатын

Алға қарауды жасырды

Тар дүние соқыр

Ұят сияқты

Мен қуысқа лақтырамын

Концентрлік шеңберлерде  жоғалды

Ортаға ешқашан жетпеңіз

Мен сүрінемін, жығыладым

Менің одиумым қолдандырған

Аяусыз бітпейтін түндер

Тыныштықтан бас тарту