1 na 100 - O.S.T.R.

Wciskam escape, play w kompakcie męczę

Wierszem, rejestruję to, za co ręczę

Odnajduję metr po metrze siebie, bez list pisma i praw

W ręku skunk, jaki właściwie jest rap?

Jak mam żyć tu?

Niby spokój umysłu

Panowanie nad bólem jak w jujitsu

Na szyi Chrystus, wiara w duszy wzrasta

Choć pcha nas w gruzy chamstwa larwa zbytku

Fałsz goni za fałszem przybitych turystów

Świat jak z komiksów, sen z powiek spędza

Człowiek i nędza cel;

dowieźć ten ciężar

Z nożem przy węzłach, czy z Bogiem od serca?

Pod nogami betonowa preria

Ryzyko to wzbudzana litość, gdy kat nad potylicą wisi

Nie ma tak, by coś działo się bez przyczyn

Wzrasta tylko ilość zniczy

Sekunda, koniec, wbite ostrze

Płonie krew, znika śmiech z życia nonsens

Podróż w otchłań jak na północnej ścianie Lhotse

Zbyt późno by zostać, zbyt wcześnie by mówić, że jest dobrze

Łatwo się zgubić, gdzieś między marzeniami

Otaczani szarymi problemami, osądzani pochopnie

Jeden na sto się wyrwie

Jeden na sto kogoś potnie

Jeden na sto dorośnie

Jeden na sto do czegoś dojdzie

Tak jest, nie jeden strugał mafię, awantury, połamane ręce

Biografie streszczone w paragrafach

Język na więziennych cytatach

Kolejny zatarg;

dług, gdzie jest Bóg?

Nie!

Gdzie jest kasa?

Dwa strzały znikąd jak w Manhattan

Koniec, finisz, po co płacz i skrucha?

Promień chwili, wolność złap i nie daj się oszukać

Niby każdy ma świadomość tego, jak jest na dnie

Nim upadnę, swoje odbiorę, lub zagarnę

Mam się wstydzić?

Zobacz, świat jak z nas szydzi

Nóż przy gardle skruszy, nawet najtwardszy image

Życie uczy ustalając wynik od tak od razu

Non-stop w defensywie jak Lizarazu

Sztuka wizażu po nic, jak odchodzą znajomi

A miało być tak pięknie jak Naomi

Wierzysz w to?

— miło mi, szerzysz zło?

— mnie pomiń

Tylko prawda życie zdobi, zdobyć ją

To jak otworzyć oczy czyste od utopii

Od krzywd się nie odłączy nikt

Za żadne skarby, zbrodnia poczucie winy karmi

Nie ważne, elitarny, czy zwykły

W każdym strach zmusza do modlitwy

W obliczu śmierci nie ma sprytnych, nie ma odważnych

Straszy brak uzyskania drugiej szansy…

Jedno na sto, zło tło

W loży od do dno tworzy

Jeden na sto pozostanie zamulony

Escape басамын, компакт ойнаудан шаршадым

Өлеңде мен кепілдік бере алатынымды тіркеймін

Мен өзімді метр сайын, әріптер мен заңдарсыз көремін

Скунк қолында, рэп шын мәнінде қандай?

Мен мұнда қалай өмір сүруім керек?

Жан тыныштығының түрі

Джуджитсудағыдай ауырсынуды бақылау

Мәсіхтің мойнында жанға деген сенім артады

Ол бізді дөрекілік үйіндісіне, сән-салтанаттың личинкасына итермелесе де

Жалғандық көңіл-күйі төмен туристердің жалғандығына ұмтылады

Комикстегідей әлем ұйқысыз түндерді өткізеді

Адам және кедей;

бұл ауыртпалықты көтеру үшін

Түйіндердегі пышақпен бе, әлде шын жүректен Құдаймен бе?

Табан астындағы бетон дала

Тәуекел - бұл жазалаушы басының артына ілулі тұрғанда, аяушылық тудырады

Себепсіз болып жатқан нәрсе жоқ

Тек шамдар саны артады

Екіншісі, соңы, пышақ ілініп қалды

Қан күйеді, өмірден күлкі кетеді

Лхоценің солтүстік бетіндегідей тұңғиыққа саяхат

Қалуға тым кеш, жарайды деп айту ерте

Армандардың арасында жоғалып кету оңай

Сұр мәселелермен қоршалған, жеңіл бағаланған

Жүзден бірі босап шығады

Жүзден бірі біреуді кесіп тастайды

Жүзден бірі өседі

Жүзден бірі бір нәрсеге жетеді

Иә, біреуден көп мафияны жыртты, төбелесті, қол үзді

Параграфтарда жинақталған өмірбаяндар

Түрме цитаталары бойынша тіл

Басқа дау;

қарыз, Құдай қайда?

Жоқ!

Ақша қайда?

Манхэттен сияқты кездейсоқ екі ату

Аяқтау, аяқтау, неге жылап, өкіну керек?

Сәт сәулесі, еркіндікке ие болыңыз және алданып қалмаңыз

Төменгі жағында қалай екенін бәрі біледі

Мен құлағанша өзімді аламын немесе өзімді аламын

Мен ұялуым керек пе?

Қараңызшы, әлем бізді мазақ етеді

Тамақтағы пышақ тіпті ең қатал бейнені де басып тастайды

Өмір сізді бірден ұпайды түзету арқылы үйретеді

Лизаразу сияқты үздіксіз қорғаныс

Достар кеткенде макияж өнері бекер

Ол Наоми сияқты әдемі болуы керек еді

Сіз бұған сенесіз бе?

-Танысқаныма қуаныштымын, сіз жамандықты таратасыз ба?

- мені өткізіп жібер

Тек шындық өмірді безендіреді, оны жеңеді

Бұл көзіңізді утопиядан тазарту сияқты

Ешкім өзін зияннан ажыратпайды

Ешқандай қазына емес, қылмыс кінә сезімін тудырады

Ол элиталық па, қарапайым ба маңызды емес

Әр адамда қорқыныш сізді дұға етуге мәжбүр етеді

Ажал алдында ақылдылар жоқ, қайсарлар жоқ

Екінші мүмкіндіктің болмауы қорқынышты ...

Жүзден бір, нашар фон

Қорапта төменнен ол жасайды

Жүзден бірі лай болып қалады