Solitudine - Nwanda, Carbon

Da, frate!

E prea mult intuneric

Nu vezi?

Ha ha.

Un, doi, stâng, drept

Merg

Merg

Merg

Merg pe străzi pustii

Printre blocuri gri

Ca un zombie istovit de griji

La sfârșit de zi — noaptea s-aşterne

Majoritatea cade-n perne

Moartea dă semne ca drapelu' ce cade-n

E prea devreme să trimit rațiunea la somn

Aprind un pipon, orașu' doarme la unison

Oameni mulți, uniformi, cu mândria-n frunte

Nu le pun coarne, își pun singuri — unicorni

Gonesc după fericire, se hrănesc cu vise pe drum

Din nefericire, visele fut viața și clipa de-acum

Singur, cu cel divin, cupa de chin

Luna aprinsa la clipet deplin, surâde senin

Unicorni reapar, unii dorm și mi-e clar

Unii nu se trezesc din vis că somnu-i total

Zi de zi

Zi de zi

Iluzii deșarte, le știi

Și tu le știi că în loc să trăiești te amăgești

Și semnezi din mers certificatu' de deces

Cu ficatul mărit de la consum in exces

Capu' prăjit de stres

Cauzat de scopuri grotești indiferent cât de seci

Mori sigur

Mai trist ar fi să mori singur

Închid pleoapele când ceilalți se-nchină

Că mă dor ochii, de la prea multă lumină

Poate că-s vinovat ce vrea să scape de vină

Sau poate că-s obosit de la atâta rutină

Mărul cunoașterii — fructul meu preferat

Ieri un prost fericit, azi, înțelept deprimat

Sunt muritor și ador să cad în păcat

Da' stau cu ochii-n tavan, nu pot s-adorm împăcat

Mă bat cu pumnu-n piept cum că-s puternic

Dar aprind lumânări, mi-e frică de-ntuneric

Fiindcă atunci când noaptea se lasă

Demonii-mi bat la ușă, fantome aleargă prin casă

E frig da' nu-mi pasă, că sunt in pasă proastă

Și poa' să vina și doamna cu coasă

Să mă ia să mă urce în dric

Închid ochii și cad, da' nu în somn ci în trip

Aud coplote, şi devin liniștit

Realizez că n-am cum să mor, deja am murit

Aud coplote, şi devin liniștit

Realizez că n-am cum să mor, deja am murit

Иә аға!

Тым қараңғы

Сіз көрмейсіз бе?

Ха ха.

Бір, екі, сол, оң

бару

бару

бару

Мен бос көшелерде жүремін

Сұр блоктар арасында

Уайымдамайтын зомби сияқты

Күннің соңында - түн түседі

Көбісі жастыққа түседі

Өлім құлаған жалау сияқты белгілерді көрсетеді

Ұйықтауға әлі ерте

Құбырды тұтатып, қала бір ауыздан ұйықтайды

Көп адамдар, біркелкі, маңдай терімен мақтанған

Мен мүйізді мүйізді емес, өзім - бір мүйізді киемін

Бақыттың артынан қуады, жолда арманмен қоректенеді

Өкінішке орай, армандар өмірді де, қазіргі сәтті де ұрлайды

Жалғыз, құдайлық, азап тостағанымен

Ай жыпылықтаған кезде жанды, ол жайбарақат күлді

Бір мүйізді мүйізділер қайтадан пайда болады, біраз ұйықтап жатыр, бұл маған түсінікті

Кейбіреулер ұйқының толық болатынын түсінде оянбайды

Күнделікті

Күнделікті

Білесіз бе, бос иллюзиялар

Ал сіз өмір сүрудің орнына өзіңізді алдап жатқаныңызды білесіз

Ал сіз қайтыс болу туралы куәлікке жолда қол қоясыз

Шамадан тыс тұтынудан ұлғайған бауырмен

Қуырылған бас

Қаншалықты құрғақ болса да, гротесктік мақсатта туындаған

Сіз сөзсіз өлесіз

Жалғыз өлу мұң болар еді

Қалғандары иіліп тұрғанда, мен қабақтарымды жұмамын

Тым көп жарықтан көзім ауырады

Мүмкін қашуға тырысқаным үшін кінәлі шығармын

Немесе мен көп жұмыстан шаршадым

Білім алмасы – менің сүйікті жемісім

Кеше бақытты ақымақ, бүгін көңілсіз данышпан

Мен өлімшімін және мен күнә жасауды жақсы көремін

Бірақ көзім төбеден тұрады, тыныш ұйықтай алмаймын

Күшті болғандай кеудемнен жұдырықтаймын

Бірақ мен шам жағамын, қараңғыдан қорқамын

Өйткені түн түскенде

Менің жындарым есік қағады, аруақтар үйді айналып жүгіреді

Суық бірақ бәрібір, көңіл-күйім нашар

Ал орақ ұстаған ханым да келе алады

Маған дуалға отыруға рұқсат етіңіз

Мен көзімді жұмып, құлаймын, бірақ ұйқымда емес, ішімде

Мен түкті естіп, тыныштанамын

Мен өле алмайтынымды түсіндім, мен қазірдің өзінде өлдім

Мен түкті естіп, тыныштанамын

Мен өле алмайтынымды түсіндім, мен қазірдің өзінде өлдім