Thirst - Numenorean

Awaken by the moon, amongst the stars doth I rise

To feel a breeze, to gaze the fires

My naked feet bleed the soil

To the father orb, begs my skin, drink the sun

I am dying, of feeding this life

To take existence

Bleed it out

If heaven cries

Its tears fall too late

On our charred remains

Cremated and given to the river

To fall to the sea

To flow to the abyss

I have become

You have become

We have become

The abyss

We have nothing, raped from us

We shall remain like these stars

That shine brighter then the heavens

Obscure, we are only to leap from shadows

What hand shall I fear?

No one

What path shall I fear?

The distance

What God shall I fear?

No one

What existence shall I feel?

Wait, wait

Oh, please wait

Don’t go

Аймен оянып, жұлдыздардың арасынан шығамын

Желді сезіну, оттарға қарау

Менің жалаңаш аяғым топырақты қандырады

Әкеге орба, терімді өтінеді күнді іш

Мен                           осы өмірді             өл                                                                                                                                    ���������������������������������������

 болмысты қабылдау

Оны шығыңыз

Аспан жыласа

Оның көз жасы тым кеш түседі

Біздің күйдірілген қалдықтарымызда

Өрттеліп, өзенге берілді

Теңізге  құлау

Тұңғиыққа ағу үшін

мен болдым

Айналдың

Біз болдық

Тұңғиық

Бізде ештеңе жоқ, бізді зорлады

Біз осы жұлдыздар сияқты қала береміз

Бұл аспаннан да жарқырайды

Түсініксіз, біз көлеңкеден  секіреміз

Мен қай қолдан қорқуым керек?

Ешкім

Мен қандай жолдан қорқамын?

Қашықтық

Қай құдайдан қорқуым керек?

Ешкім

Мен қандай болмысты сезінемін?

Күтіңіз, күтіңіз

Өтінемін күте тұрыңыз

барма