Мегаполис - Never-Opened-Doors

Я верю, что каждый из нас после смерти увидит создателя,

В которого верил всю жизнь и точно верил сознательно.

И каждый из нас получит всё то, что ему причитается.

Так почему мы живём и не видим, как время кончается?

Мой город пал, на поле нет живых,

Огонь и тишина.

В моих глазах застывший неба крик,

В твоих - агония.

Не замечая пасти зверя,

Теряю счёт своих ошибок.

Меня тошнит от всех улыбок,

На наших лицах нет лица.

Стирая кровь с разбитых губ,

Мы все попали в этот круг.

Мой город пал, на поле нет живых,

Огонь и тишина.

В моих глазах застывший неба крик,

В твоих - агония.

Әрқайсымыз өлгеннен кейін жаратушыны көретінімізге сенемін,

Кімге ол өмір бойы сенді және міндетті түрде саналы түрде сенді.

Әрқайсымыз оған тиесілі барлық нәрсені аламыз.

Неліктен біз өмір сүріп, уақыттың қалай аяқталатынын көрмейміз?

Менің қалам құлады, далада тірі қалғандар жоқ,

Өрт пен тыныштық.

Көзімде аспанның мұздаған айқайы,

Сенікі азап.

Аңның аузын байқамай,

Менің қателіктерімнің санын жоғалту.

Мен күлкілердің бәрінен шаршадым

Біздің бетімізде бет жоқ.

Сынған еріннен қанды сүрту

Біз бәріміз осы шеңбердеміз.

Менің қалам құлады, далада тірі қалғандар жоқ,

Өрт пен тыныштық.

Көзімде аспанның мұздаған айқайы,

Сенікі азап.