Polaroid - Nenhum De Nós

Passou pelo corredor

No bar onde ele estava

Depois derramou bourbon

Manchando a parede

O sol lhe caía bem

Entrando na avenida

Sua vida não era mais sua vida

Mas ela estava ok

Já vejo ela cruzar

Cruzando um bosque

Já vejo ela afastando-se de mim

Seus seios, duas maçãs

Servidas no café

Segredos daquela manhã

Que me mostrou sua pele

Estávamos em um bar

E se cortou na cara

Vibrava como em um nirvana

E começou a correr

Já vejo ela cruzar

Cruzando um bosque

Já vejo ela afastando-se de mim

Passávamos todo o dia

Deitados em uma cama

O tempo, maldita adaga

Lambendo nossos pés

Brilhava, era uma estrela

Nunca fazia nada

Depois disse que me amava

E se cortou outra vez

Sangrou, sangrou, sangrou

E sorria como louca

Não existe luz nem força viva

Tão poderosa

De todas elas, ela foi

Minha frase mais preciosa

Todo o seu corpo com espinhos

E a mim só sobraram moscas !

залдан өтті

Ол болған барда

Содан кейін бурбон төгілді

қабырғаны бояу

Күн оған жақсы жарасады

Даңғылға кіру

Сенің өмірің енді сенің өмірің емес еді

бірақ ол жақсы болды

Мен оның крестін көріп тұрмын

Орманды кесіп өту

Мен оның менен алыстап бара жатқанын көріп тұрмын

Кеудең, екі алма

Кафеде қызмет көрсетеді

сол таңның құпиялары

Маған сенің теріңді кім көрсетті

Біз барда болдық

Ол бетін кесіп алды

Ол нирванадағыдай дірілдеген

Және жүгіре бастады

Мен оның крестін көріп тұрмын

Орманды кесіп өту

Мен оның менен алыстап бара жатқанын көріп тұрмын

Біз күні бойы болдық

Төсекте жату

Уақыт, қарғыс атқыр қанжар

аяғымызды жалап

Жарқ етті, жұлдыз болды

ешқашан ештеңе істемеген

Сосын ол мені жақсы көретінін айтты

Және ол қайтадан өзін кесіп алды

Қан кету, қан кету, қан кету

Және жынды сияқты күліңіз

Жарық немесе тірі күш жоқ

соншалықты күшті

Олардың барлығының ішінде ол болды

менің ең қымбат сөйлемім

Бүкіл денең тікенді

Ал менде тек шыбындар болды!