Spiritdance - Necromantia

I travelled through the eyes of the Necroscope

Into the realm where marble tombs lay open

Where Death and Decay hold their thrones

And sorrow chants her funeral song

A weird sweet music fills the air

As shadow forms gather in circles

And it is nighttime, so cold, so dark

When spirits start their dance macabre

Ghostly dancers whirling around

Their lips move in silence

And there is death in their eyes

A young couple waltzes among the gravestones

(holding goblets of silver in their hands)

Together they drink as the music plays on

Together they die poisoned by their own hands

Beside a grey mausoleum

Two duellists fence with etherial blades

And as the sword pierces the heart

A misty veil enshrouds them both

A man whose faithless wife betrayed his love

Slays the unwary lovers onto their bed of lust

As a poet of unsound mind ends his damned being

Giving his life for the glory of the black art

Centuries of spectral agony and pain

Performed like a drama before my eyes

In the first light of day the spirits disappear

In a haze of ghostly mist shimmer away

Until the next time they replay their deaths

Мен некроскоптың көзбен саяхаттадым

Мәрмәр қабірлер ашық жатқан патшалыққа

Өлім мен ыдырау тақтарын ұстайтын жерде

Ал қайғы оның жаназа әнін айтады

Ауаны біртүрлі тәтті музыка толтырады

Көлеңке пішіндері шеңберлерге  жиналады

Бұл түн, өте суық, өте қараңғы

Рухтар би билей бастағанда

Айналада елес бишілер

Олардың ерні үнсіз жүреді

Ал олардың көздерінде өлім бар

Жас жұбайлар құлпытастардың арасында вальс билеп жатыр

(қолдарындағы күміс ұпындары ұстау)

Музыка ойнап тұрғанда, олар бірге ішеді

Олар бірге өз қолдарымен уланып өледі

Сұр кесененің жанында

Екі дуэлист эфирлік пышақтармен қоршауда

Қылыш жүректі тесіп өткендей

Екеуін де тұман жамылған

Сенімсіз әйелі махаббатына опасыздық жасаған адам

Абайсыз ғашықтарды құмарлық төсегіне                                           

Ақылсыз ақын өзінің қарғыс атқан болмысын аяқтайды

Қара өнердің даңқы үшін өмірін қиды

Ғасырлар спектральды азап пен ауырсыну

Көз алдымда драма сияқты орындалды

Күннің алғашқы жарығында рухтар жоғалады

Елес тұманның түманында жарқырап кетеді

Келесі жолы олар өз өлімдерін қайталағанға дейін