Void Song - Native Wildlife

…goodbye!

Oh I loved her so dear

And her love I did not fear

I thought it would always last

But now it’s in the past…

I have wasted my limbs and my throat, the sweat of my brow, and the esteem of

my peers.

I have written all these words only to disappoint myself

No matter how carefully crafted it may be, my lifeline could be nothing but

these frequencies that fight off my fears.

I’ve tried to pull meaning from

anyone’s suffering, instead I’m coming to terms with feeling so sad, small,

and scared

By now, it’s been done to death.

Overblown and picked apart.

What’s left I only

have to guess

No more feelings, no more songs.

The best has come and gone

It still hurts, but I cannot stop serenading the void.

It’s the only thing I

can do to feel like I’ve left a mark.

It’s living life under a shadow—the

visceral but fleeting ghosts of youth and its imminent decline

I still long for art not born of suffering.

How long will I sing the music of

my wounds?

There’s no more room to grow.

Don’t weep for what I have become.

I swear I’m better off.

I swear!

…Сау болыңыз!

О, мен оны қатты жақсы көрдім

Оның махаббатынан мен қорықпадым

Мен бұл әрқашан созылады деп ойладым

Бірақ қазір бұл өткен      

Мен аяқтарымды және жұлдыруымды, менің қасымның терісін және құрметті

менің құрдастарым.

Мен бұл сөздердің барлығын өзімнің көңілімді қалдыру үшін жаздым

Қаншалықты мұқият жасалғанына қарамастан, менің өмір желісім бір нәрсе болуы мүмкін

менің қорқынышымды               кү                                                                                                                                                     осы      коркыныстармен                                                        гегегегегегегегегегеыг таныстайтын осы жиіліктер.

Мен тан мағынаны шығаруға  тырыстым

кез келген адам азап шегеді, оның орнына мен өзімді соншалықты қайғылы, кішкентай,

және қорқады

Қазір ол өлімге дейін жасалды.

Шамадан тыс үрленген және бөлектелген.

Менде не қалды

болжау керек

Енді сезім жоқ            ән жоқ.

Ең жақсысы келді де кетті

Бұл әлі де ауырады, бірақ мен бос жерлерді сереналауды тоқтата алмаймын.

Бұл мендегі жалғыз нәрсе

із қалдырғандай сезінуге бола алады.

Бұл көлеңке астында өмір сүру – бұл

висцеральды, бірақ өткінші жастық елестер және оның жақын арада құлдырауы

Мен азаптан тумаған өнерді әлі де аңсаймын.

Музыкасын қашанға дейін айтамын

менің жараттарым?

Өсіруге көп орын жоқ.

Мен болған жағдай үшін жыламаңыз.

Менің жағдайым жақсырақ деп ант етемін.

Мен серт беремін!