Parasole - Natalia Szroeder

Czemu mam wrażenie, że to sen

Skoro nadal czuję dotyk twoich rąk

Gardło mam ściśnięte

A oddech niespokojny

Czemu mam poczucie, że to nic

Skoro tyle wspomnień przywołuje wzrok

Mam dłonie zaciśnięte

A umysł niespokojny

Nie wiem, co się tutaj stało

Co cię stąd zabrało

Czy zwyczajny strach

Czy błąd

Nie wiem komu się zdawało

Czego było mało

Gdzie ty jesteś?

Jak mam iść dalej, gdy z siebie całej

Wszystko oddałam ci

Parasole składam w szpic

Ostrzę noże, ostrzę kły

Nie będę płakać, nie będę błagać

Pięścią w ścianę wpuszczam złość

I z kamieni wznoszę stos

Nie będę płakać, nie będę błagać

Czemu mam wrażenie, że ta noc nigdy się nie skończy

Nawet jeśli dzień wstanie trochę wcześniej

Gardło mam ściśnięte

Nie wiem, co mam teraz robić

Jak się wyswobodzić

Jak przegonić strach i gniew

Nie wiem czego mam się złapać

Gdzie jest moja tratwa

Nie mam siły

Jak mam iść dalej, gdy z siebie całej

Wszystko oddałam ci

Parasole składam w szpic

Ostrzę noże, ostrzę kły

Nie będę płakać, nie będę błagać

Pięścią w ścianę wpuszczam złość

I z kamieni wznoszę stos

Nie będę płakać, nie będę błagać

Zmieniam kolejny bieg

Będzie lepiej, będzie lżej

Nie będę płakać, nie będę błagać

Wymazuję ciebie stąd i prostuję palce rąk

Nie będę płakać, nie będę błagać

Wracaj

Nie wracaj

Idź dokąd tylko chcesz, nie zatrzymuj się

To był tylko sen, ja budzę się już

Parasole składam w szpic

Ostrzę noże, ostrzę kły

Nie będę płakać, nie będę błagać

Pięścią w ścianę wpuszczam złość

I z kamieni wznoszę stos

Nie będę płakać, nie będę błagać

Zmieniam kolejny bieg

Będzie lepiej, będzie lżej

Nie będę płakać, nie będę błagać

Wymazuję ciebie stąd i prostuję palce rąk

Nie będę płakać, nie będę błagać

Неліктен мен бұл арман деп ойлаймын

Өйткені мен сенің қолдарыңның жанасуын әлі де сеземін

Тамағым қысылып қалды

Ал менің тынысым тынымсыз

Неге мен мұны ештеңе емес деп санаймын

Өйткені көптеген естеліктер көздің көруін тудырады

Қолым қысылып қалды

Ал миы тынышсыз

Мен мұнда не болғанын білмеймін

Бұл жерден не алдыңыз

Немесе кәдімгі қорқыныш

Қате

Мен оның кім екенін білмеймін

Не жетпеді

Қайдасың?

Бүкіл өзіммен жүргенде қалай жүремін

Мен саған бәрін бердім

Мен қолшатырларды бір нүктеге бүктеймін

Пышақтарымды қайраймын, азу тістерімді қайраймын

Мен жыламаймын, жалынбаймын

Мен ашуымды қабырғаға жұдырығыммен жібердім

Ал мен тастар үйіндісін көтеремін

Мен жыламаймын, жалынбаймын

Неліктен менде бұл түн ешқашан бітпейді деген сезім пайда болды?

Тіпті күн сәл ертерек тұрса да

Тамағым қысылып қалды

Енді не істерімді білмеймін

Өзіңізді қалай босатуға болады

Қорқыныш пен ашуды қалай жоюға болады

Мен не ұстайтынымды білмеймін

Менің салым қайда

Менің күшім жоқ

Бүкіл өзіммен жүргенде қалай жүремін

Мен саған бәрін бердім

Мен қолшатырларды бір нүктеге бүктеймін

Пышақтарымды қайраймын, азу тістерімді қайраймын

Мен жыламаймын, жалынбаймын

Мен ашуымды қабырғаға жұдырығыммен жібердім

Ал мен тастар үйіндісін көтеремін

Мен жыламаймын, жалынбаймын

Мен берілістерді ауыстырамын

Жақсырақ болады, жеңілірек болады

Мен жыламаймын, жалынбаймын

Мен сені осы жерден өшіремін, саусақтарыңды түзетемін

Мен жыламаймын, жалынбаймын

Қайту

Қайтып келме

Қалаған жеріңе бар, жүре бер

Бұл жай ғана түс еді, мен ояндым

Мен қолшатырларды бір нүктеге бүктеймін

Пышақтарымды қайраймын, азу тістерімді қайраймын

Мен жыламаймын, жалынбаймын

Мен ашуымды қабырғаға жұдырығыммен жібердім

Ал мен тастар үйіндісін көтеремін

Мен жыламаймын, жалынбаймын

Мен берілістерді ауыстырамын

Жақсырақ болады, жеңілірек болады

Мен жыламаймын, жалынбаймын

Мен сені осы жерден өшіремін, саусақтарыңды түзетемін

Мен жыламаймын, жалынбаймын