Walls of Confinement - Napalm Death

Before my eyes I see a wall,

12 000 miles high,

and the same amount wide.

Within that wall are faces of people

to whom I once could relate.

Now communicating seems hard,

when there’s an ego barrier to break through.

Opinions of self opinion cloud a new horizon.

The vision a mere illusion.

Biased in conclusion, trapped in seclusion,

to the outside — exclusion.

When an attitude is so biased,

what can you expect to change?

Banging your head,

but the wall’s not moving,

it’s enclosing.

Burning so much energy.

Enthusiasm burning.

Is change the ´ real ª obsession?

Or with a sense of pretention,

do you merely strive for credible attention?

??

Көз алдымда қабырға    көремін 

12 000 миль биіктікте,

және бірдей сома ені.

Сол қабырғаның ішінде адамдардың беттері бар

Мен бір рет байланыстыра аламын.

Қазір қарым-қатынас қиын сияқты,

өту үшін эго кедергі                                                                                                                                                  |

Өзіндік пікірдің пікірлері жаңа көкжиек бұлттырады.

Көрініс  жай елес.

Қорытындыда бейтарап, оқшаулану,

 сыртқа — алып тастау.

Қатынас сонша қис болғанда 

нені өзгертуге болады?

Басыңды ұрып,

бірақ қабырға қозғалмайды,

ол қоршап тұр.

Өте көп энергия жұмсау.

Ынтаның жануы.

Өзгеріс 'нағыз 'құмарлық па?

Немесе алдын-алу сезімімен,

Сіз жай ғана сенімді назар аударуға тырысасыз ба?

??