Сонце - Morphom

Сонце

Ти світиш однаково всім

Навчи мене бути таким

Навчи мене просто світити

Сонце

І навіть тоді коли грім

Ти прикладом будеш моїм

Як сяяти і не згоріти

Харюсь на людей дорослих, швидко як маленькі діти

Це на вигляд і на запах десь так як зів‘ялі квіти

Це по суті і по факту ознака незрілості

Відсутність розуміння, присутність зарозумілості

Бажання всіх навчити, але не вчитись самому

Бажання всіх розбудити, коли сам сплю наче кома

Бажання всім розказати, те що не треба нікому

Бажання всіх врятувати... коли ніхто не тоне

Або тонуть усі та не шарить ніхто

Я приходжу у храм, але там шапіто

Я тікаю до себе, тікаю від них

Я не вірю у всі їхні байки про гріх

Я забув шо вони теж шукають своє

Я забув шо над ними теж сонечко є

Подивився на нього, а потім на себе

І все пригадалося - сяяти треба

Сонце

Ти світиш однаково всім

Навчи мене бути таким

Навчи мене просто світити

Сонце

І навіть тоді коли грім

Ти прикладом будеш моїм

Як сяяти і не згоріти

Подивлюсь на сонце і згадаю для чого я тут

Щоб для наших братиків бути як запасний парашут

Щоб для наших сестричок бути запасним летовищем

У вас не видно сонця там?

Не страшно, ненадовго ще.

Подивлюсь на сонце і все стане спокійно і ясно

Пригадаю, що все тут доречно і все тут є вчасно

Пригадаю: той хто іншим віддає, той не збідніє

І тому задурно сонце світить, вітер в спину віє

Ми не побачимо з тобою ніч

Тінями нам не бути

Безліч усміхнених облич

Не дадуть нам заснути

Забуду про себе, забуду про его

Забуду тривожність, забуду бентегу

Забуду про втечу, забуду-забуду

Залишуся з ними й світити їм буду

Залишуся з нами, вони це і є ми

Без нас і без сонця ми просто згниємо

Тому коли сонця не видно з-за хмари

Я також світитиму даром

Ей

Сонце

Ти світиш однаково всім

Навчи мене бути таким

Навчи мене просто світити

Сонце

І навіть тоді коли грім

Ти прикладом будеш моїм

Як сяяти і не згоріти

Күн

Барлығына бірдей жарқырайсың

Маған солай болуды үйретші

Маған жай ғана жарқырап жүруді үйрет

Күн

Тіпті күн күркірегенде де

Сіз маған үлгі боласыз

Қалай жарқырайды және күйдірмейді

Мен кішкентай балалар сияқты үлкендерге шағымданамын

Гүлдер солып кеткендей көрінеді және иісі бар

Бұл, шын мәнінде, жетілмегендіктің белгісі

Түсінбеушілік, менмендіктің болуы

Барлығын үйретуге деген ұмтылыс, бірақ өзіңді үйрену емес

Кома сияқты ұйықтап жатқанда барлығын оятуға ұмтылу

Ешкімге керек емес нәрсені бәріне айту ниеті

Барлығын құтқаруға деген ұмтылыс ... ешкім суға батпай тұрғанда

Немесе бәрі суға батып кетеді, ешкім шуламайды

Мен ғибадатханаға келемін, бірақ шатыр бар

Мен өзіме жүгіремін, олардан қашамын

Мен олардың күнә туралы аңыздарының бәріне сенбеймін

Олардың да өздерін іздейтінін ұмытып қалдым

Мен олардың үстіне күн сәулесі түсетінін ұмытып кеттім

Мен оған, сосын өзіме қарадым

Және бәрі ойға келді - жарқырап тұру керек

Күн

Барлығына бірдей жарқырайсың

Маған солай болуды үйретші

Маған жай ғана жарқырап жүруді үйрет

Күн

Тіпті күн күркірегенде де

Сіз маған үлгі боласыз

Қалай жарқырайды және күйдірмейді

Мен күнге қарап, не үшін келгенімді есіме аламын

Ағаларымызға қосалқы парашют сияқты болу

Апаларымызға демалыс орны болу

Онда күнді көрмейсің бе?

Қорқынышты емес, ұзақ емес.

Мен күнге қараймын, сонда бәрі тыныш және анық болады

Мұнда бәрі орынды, бәрі өз уақытында болатыны есімде

Есімде: басқаға берген адам кедей болмайды

Осылайша күн жабайы жарқырайды, жел артта соғады

Түнде кездеспейміз

Біз көлеңке болмауымыз керек

Күлімсіреген жүздер көп

Олар бізді ұйықтатпайды

Мен өзімді ұмытамын, мен оны ұмытамын

Мазасыздықты ұмытамын, Бентегіні ұмытамын

Ұмытамын қашуды, ұмытамын, ұмытамын

Мен олармен бірге боламын және олар үшін жарқырамын

Мен бізбен бірге боламын, олар бізбіз

Бізсіз және күнсіз біз жай ғана шіриміз

Сондықтан, бұлттардың артынан күн көрінбейтін кезде

Мен де тегін жарқыраймын

Эй

Күн

Барлығына бірдей жарқырайсың

Маған солай болуды үйретші

Маған жай ғана жарқырап жүруді үйрет

Күн

Тіпті күн күркірегенде де

Сіз маған үлгі боласыз

Қалай жарқырайды және күйдірмейді