Delirium - MoonLoverz, MoonLoverz feat. Kenzie Kenzei, Kenzie

E' un cazzo di manicomio, l’unica via d’uscita qui è cosparsa d’olio,

ho idee malsane accartocciate nel mio portafoglio, mani colanti sulla carta, «Spada armami!», se il fine giustifica i mezzi.

dei mezzi barbari!

Gabbie vuote, i matti sono tutti in strada, calpestano i bigotti tipo samba

brasiliana -Mas Que Nada-!

Mi sento come il moro alla Quintana, mal che vada,

saran gli eretici a bruciare Torquemada!

Eppure il caos c'è, segue il suo

ordine, il divino insorgere?

Naaa rimarrà polvere, non c'è movente è la pazzia

a renderci unici, silenti a mo di ictus, fix it coi barbiturici

Siamo in delirium, testi su di schemi complessi, nervi scoperti fili di

alluminium!

Guai a guardarci dentro, abbiamo l’ego forsennato, tornato all'800

in moto, Poeta scapigliato!

Questa stanza è grigia come la mia valigia sotto il letto che non disfo da una

vita.

Queste coperte che mi fanno da battigia, e se ho le braccia conserte è

colpa di questa camicia.

Già da un po' che non so dove sei, con chi vivi,

guarda mo come sto, sempre sotto sedativi.

Pensieri spazzacamini,

vorrei un altro shot ma è solo un altro Elettroshock, Alda Merini.

Meri rimedi al mio cervello in avaria, te l’ho detto che è un macello,

se mi vedi scappa via.

Ho finito l’energia, questo suono è la mia scia,

la mia vita è un manicomio quindi qui sto a casa mia!

Senza ma, senza se,

senza alcun perché, studio le mappe per l’isola che non c'è, affetto dagli

spasmi, il processore è andato in crash mentre convivo con i miei fantasmi…

John Nash

Rit.

x2

Ma i matti sono tutti in strada, io resto qua fuori dai radar

Io guardo storto, tu prova a guardami storto quando passo, rispolvero un

linguaggio adatto e vi attaccate al cazzo.

Ci metto cuore, cervello,

coglioni e parto, scappo più forte delle catene attaccate al tacco.

Delirio, mi muovo e quasi tremo ad ogni bivio, ti pago un drink finché non ti

deprimo.

Un altro giro barman, resto schivo Rainman, rubo i codici d’accesso e

sto fuori dai radar.

Il cielo muore un’altra volta sulle feste, drogati di un

suono che muove teste, facciamo i botti.

Conservateci i lingotti come se

piovesse, lasciamo ciocche sulle tombe, Oreste.

Quindi fuggite se sentite la

sirena e non è mica il canto magico di Ulisse.

Frena, noi non sogniamo stelle e

strisce, strisciamo sotto stelle che parlano con le bisce

Io che non ragionavo ho preso il volo un po più in alto, con gli occhi

sull’asfalto, bendato dai ricordi come nessun altro.

Ho sciolto i nodi in gola

ed anche quelli in petto, se uso gli occhi adesso è solo per guardarmi dentro.

Getto le corde, slego i pensieri poi li scaravento, semi di follia in

picchiata dove porta il vento.

Col fiore del male nell' occhiello

Sempre di notte dal buco dell' ombrello mi sciacquo la fronte.

La sfondi questa

porta, dove non cresce l’erba?

Io lascio i sogni a terra e poco importa,

vestito elegante in giacca e camicia di forza.

La mia strada è contorta,

quale vita di scorta?

Salita nell’ombra, la logica ingombra, la mia faccia

racconta una visione distorta.

Lo vedi dall’orma, lascio la mia impronta,

tu dai che poi torna non sei solo stavolta

Rit

Бұл жындыхана, мұнда шығудың жалғыз жолы маймен жабылған,

Әмиянымда мыжылған, қолым қағазға тамшылап, «Қылышпен қаруландыр!», егер мақсат амалды ақтаса.

варвар құралдарының!

Бос торлар, жындылар бәрі көшеде, самбырадай табандыларды таптайды

Бразилиялық - Mas Que Nada-!

Мен өзімді Квинтанадағы Мур сияқты сезінемін, нашар жүрмін,

Торкемаданы өртеп жіберетін бидғатшылар болады!

Сонда да хаос бар, ол оның соңынан ереді

тәртіп, құдайдың көтерілуі?

Нааа шаң болып қала береді, жындылық деген себеп жоқ

бізді бірегей, инсульт сияқты үнсіз ету үшін, оны барбитураттармен түзетіңіз

Біз сандырақтамыз, күрделі үлгідегі мәтіндер, ашылған нервтер, жіптер

алюминий!

Ішімізге қарасақ қасірет, бізде 19-ғасырдағы ашуланған эго бар

мотоциклде, шымыр ақын!

Бұл бөлме кереует астындағы чемоданымдай сұр түсті, мен оны шешпеймін

өмір.

Мені жағалайтын бұл көрпелер, ал егер менің қолым қайырылған болса, бұл

бұл көйлектің кінәсі.

Сенің қайда екеніңді, кіммен тұратыныңды білмегеніме біраз болды

Менің қалай екенімді қарашы, үнемі седативті дәрілердің астында.

Түтін сыпыратын ойлар,

Мен тағы бір түсірілімді қалаймын, бірақ бұл тағы бір электрошок, Алда Мерини.

Менің сынған миымды емдеудің қарапайым құралы, мен сізге бұл тәртіпсіздік деп айттым,

Менің қашып кеткенімді көрсең.

Менің энергиям таусылды, бұл дыбыс менің ояндым,

Менің өмірім жындыхана, сондықтан мен өз үйімдемін!

Онсыз, бірақсыз,

Мен ешбір себепсіз Neverland картасын зерттеймін, зардап шегеді

спазмы, процессор менің елестеріммен бірге өмір сүрген кезде апатқа ұшырады ...

Джон Нэш

Кешіктіру

x2

Бірақ жындылардың бәрі көшеде, мен радардан аулақпын

Мен қате көрінемін, сіз мен өтіп бара жатқанда қате көрінуге тырысасыз, мен шаң басып қалдым

қолайлы тіл және сіз әтешке жабысасыз.

Жүрегімді, миымды қойдым,

шарлар мен босану, мен өкшеге бекітілген шынжырлардан күштірек қашамын.

Делирий, мен әр қиылыста қозғаламын және дірілдеймін, мен саған сусын төлеймін

депрессияға ұшырады.

бармен тағы бір раунды, Мен ұялшақ Rainman қалады, Мен кіру кодтарын ұрлап және

Мен радардан шықтым.

Мерекелерде тағы өледі аспан, А-ға құмар

бастарды қозғалтатын дыбыс, бөшкелерді жасайық.

Барларды сол жерде сақтаңыз

жаңбыр, молаларға құлып қалдырайық, Оресте.

Сондықтан естісеңіз қашыңыз

сирена және бұл Улисстің сиқырлы әні емес.

Тежеу, біз жұлдыздарды армандамаймыз және

жолақтар, біз жыландармен сөйлейтін жұлдыздардың астында жорғалаймыз

Кішкене жоғары ұштым деп ойламаған мен, көзіммен

асфальтта, ешкімге ұқсамайтын естеліктер көзіне байланған.

Мен тамағымдағы түйіндерді босатып алдым

тіпті кеудемдегілер де, егер мен қазір көзімді пайдалансам, бұл жай ғана ішке қарау үшін.

Мен арқандарды лақтырамын, ойларды шешіп тастаймын, содан кейін оларды жындылықтың тұқымын тастаймын

жел апаратын жерге соқыңыз.

Түймедегі зұлымдық гүлімен

Әрқашан түнде қолшатырдың тесігінен маңдайымды шаямын.

Сіз мұны тұсқағазға түсіресіз

есік, шөп қайда өспейді?

Мен армандарды жерге қалдырамын және бұл маңызды емес,

пиджак пен куртка киген.

Менің жолым бұралып,

қандай өмір қалдырады?

Көлеңкеге өрмелеу, қиналған логика, менің бетім

бұрмаланған көзқарасты айтады.

Ізінен көресің, ізімді қалдырамын,

сен қайтып келесің, бұл жолы жалғыз емессің

Кешіктіру