Black Mass - Monasteries

Pull away sinew from bone

I collapse in on myself

Conscious efforts fall short

I watch as time moves faster

Losing all that I held dear

Devoid of reason

Implausible existence comes to life

Sentience has been achieved

The black hole erupts

I am awake

Starving for matter, I crawl towards the nearest satellite

Tendrils of absent light consume my virgin meal, crushed into density

infinitesimal

Without hesitation or remorse I feed

Gaze up towards the sky

Event horizon

Everything in my path will die

Burning flash of light

Great stars engulfed by the ceaseless feast of my unending collapse

Space-bound survivors revel in my might

Everything will die

The conversion settles

Slivers of my former mind still exist

I’m torn between realities

Stuck in the black

I am god

I am existence given form

My infantile consciousness directs me towards one of my kin, one hundred-fold

grander than myself but without mind

Could it be my new vessel?

To quell my hunger forever?

I attempt to merge

Plunge me into the maw of the void, it consumes me but the plan has failed

My consciousness begins to spill, spread throughout the lightless sphere,

cannibalised

Unable to escape

Inside I slumber

I will return

Сүйектен сіңірді алып тастаңыз

Мен өз-өзіме  құлдырамын

Саналы күш-жігер жеткіліксіз

Мен уақыттың жылдам жылғанын   қадағамын

Қымбатты болғанның бәрінен айырылдым

Себепсіз 

Ақылға сыймайтын тіршілік  өмірге келеді

Сезімділікке қол жеткізілді

Қара құрдым атқылайды

Мен оянамын

Аштықтан мен ең жақын жерсерікке қарай жүгірдім

Жетпеген нұрдың тарамдары тығыздыққа ұсақталған тың тағамымды жейді

шексіз аз

Еш ойланбастан немесе өкінбей беремін

Аспанға қараңыз

Оқиға көкжиегі

Менің жолымдағы бәрі  өледі

Жанып тұрған жарқыл

Ұлы жұлдыздар менің толассыз күйреуімнің мейрамына толы

Ғарышта аман қалғандар менің құдіретімнен                                                                             Аман қалғандар ғарышта аман қалғандар      менің                                                        Аман қалғандар

Бәрі өледі

Конверсия реттеледі

Бұрынғы ойымның үзінділері  әлі                                       

Мен шындықтың арасында қалдым

Қара түсте қалды

Мен құдаймын

Мен болмыстың берілген формасымын

Менің сәбилік санам мені өз туыстарымның біріне, жүз есеге бағыттайды

өзімнен үлкен, бірақ ақылсыз

Бұл менің жаңа кемем болуы мүмкін бе?

Менің аштықты мәңгі басу үшін бе?

Мен біріктіруге тырысамын

Мені бос орынға батырыңыз, ол мені жейді, бірақ жоспар орындалмады

Менің санам төгіліп, жарықсыз салаға тарай бастайды,

каннибализацияланған

Қашу мүмкін емес

Ішімде мен ұйықтаймын

Мен қайтармын