Tvesind - MØL

Jeg æder af kundskaben træ

Jeg æder dit ord og min sorg

Fang mig før tabet

Før bitterhed indhenter mig

Jeg æder af kundskabens træ

Jeg æder og blotter din skam

Fanget I vished

I afmagtens krampagtige tag

Min styrke er sårbar

Lægger mig

Blottet, blodig

I live og varm

Min styrke er vished

Tvinger mig ned

Med skyggens vægt

Jeg æder

Jeg æder

Jeg æder

Jeg æder

Jeg æder

Jeg æder

Jeg æder

Jeg æder

Jeg æder af kundskabens træ

Jeg æder mit mod af din mund

Fanget I afsked

Med en verden

Der fængsler med lovord og larm

Den samme hånd der bar mig

Den samme hånd der kvæler alt

(Du kvæler alt)

Den samme hånd der skærmer

Den samme hånd jeg frygter I dag

(Jeg frygter I dag)

Den samme hånd der gav mig liv

Den samme hånd der splitter ad

(Du splitter ad)

Du bryder dit løfte igen

Du bryder dit løfte igen

Mit livsmod

Det svinder

I mismod

Når den evige kærlighed dør

Mit livsmod

Det svinder

I mismod

Når den evige kærlighed slår

Når den evige kærlighed dør

Jeg æder

Jeg æder

Jeg æder

Jeg æder af kundskaben træ

Jeg river mig selv I min sorg

Skjuler mit afsavn

Fra en omsorg fortjent af troskabens kald

Jeg lænkes til kundskaben træ

Jeg lænkes til faderløs trøst

Et anker I fortid

Med din byrde af svigt og hemmelig alarm

Jeg hænger fra kundskaben træ

Jeg hænger fra kronen af rust

Synker I mismod

I sumpen af min andægtigheds værd

Jeg hænger fra ondskabens træ

Jeg kvæler mig selv I min sorg

Blændet af vished

I erkendelsers ubarmhjertige skær

Den samme hånd der bar mig

Den samme hånd der kvæler alt

(Du kvæler alt)

Den samme hånd der skærmer

Den samme hånd jeg frygter I dag

(Jeg frygter I dag)

Den samme hånd der gav mig liv

Den samme hånd der splitter ad

(Du splitter ad)

Du bryder dit løfte igen

Du bryder dit løfte igen

Mit livsmod

Det svinder

I mismod

Når den evige kærlighed slår

Mit livsmod

Det svinder

I mismod

Når den evige kærlighed dør

Når den evige kærlighed dør

Мен білім ағашынан жеймін

Сөзіңді де, мұңымды да жеймін

Мені жеңіліс алдында ұстаңыз

Ащы мені басып кетпей тұрып

Мен білім ағашынан жеймін

Мен жеп, ұятыңызды көтеремін

Белгілі бірде ұсталған

Импотенцияның конвульсиялық ұстамасында

Менің күшім осал

Мені төсекке жатқызады

Жалаңаш, қанды

Тірі және жылы

Менің күшім сенімділік

Мені төмен түсіреді

Көлеңкенің салмағымен

мен жеймін

мен жеймін

мен жеймін

мен жеймін

мен жеймін

мен жеймін

мен жеймін

мен жеймін

Мен білім ағашынан жеймін

Мен сенің аузыңнан батылдығымды жеймін

Қоштасарда ұсталды

Әлеммен

Онда мақтау сөздері және шулары бар түрмелер бар

Мені көтерген сол қол

Бәрін тұншықтыратын сол қол

(Сіз бәрін тұншықтырасыз)

Қалқалайтын сол қол

Мен бүгін қорқатын сол қол

(Мен бүгін қорқамын)

Маған өмір сыйлаған сол қол

Бөлінетін сол қол

(Сіз бөлініп жатырсыз)

Сіз  тағы да уәдеңізді бұзасыз

Сіз  тағы да уәдеңізді бұзасыз

Менің батылдығым

Ол азайып барады

Көңілсіз  

Мәңгілік махаббат өлгенде

Менің батылдығым

Ол азайып барады

Көңілсіз  

Мәңгілік махаббат соққанда

Мәңгілік махаббат өлгенде

мен жеймін

мен жеймін

мен жеймін

Мен білім ағашынан жеймін

Мен өзімді мұңдаймын

Өзімнен айырылғанымды жасыру

Адалдық кәсібіне лайық қамқорлықтан

Мен білім ағашына байлаулымын

Мен әкесіз жұбаныш үшін шынжырланып отырмын

Өткендегі якорь

Сәтсіздік ауыртпалығымен және жасырын дабылмен

Мен білім ағашынан ілемін

Мен тоттың тәжінен ілулі тұрмын

Көңілсіздікке батып кетесіз бе

Менің адалдығымның батпағында

Мен зұлымдық ағашына ілінемін

Мен өзімді мұңда тұншықтырамын

Сөзсіз соқыр

Түсінулердің тынымсыз жарқырауында

Мені көтерген сол қол

Бәрін тұншықтыратын сол қол

(Сіз бәрін тұншықтырасыз)

Қалқалайтын сол қол

Мен бүгін қорқатын сол қол

(Мен бүгін қорқамын)

Маған өмір сыйлаған сол қол

Бөлінетін сол қол

(Сіз бөлініп жатырсыз)

Сіз  тағы да уәдеңізді бұзасыз

Сіз  тағы да уәдеңізді бұзасыз

Менің батылдығым

Ол азайып барады

Көңілсіз  

Мәңгілік махаббат соққанда

Менің батылдығым

Ол азайып барады

Көңілсіз  

Мәңгілік махаббат өлгенде

Мәңгілік махаббат өлгенде