Hyenas - Moby

Jadis, si je me souviens bien, ma vie était un festin où s’ouvraient tous les

coeurs, où tous les vins coulaient

Un soir, j’ai assis la Beauté sur mes genoux.

— Et je l’ai trouvée amère.

— Et je l’ai injuriée

Je me suis armé contre la justice

Je me suis enfui.

Ô sorcières, ô misère, ô haine, c’est à vous que mon trésor a

été confié!

Je parvins à faire s'évanouir dans mon esprit toute l’espérance humaine.

Sur toute joie pour l'étrangler j’ai fait le bond sourd de la bête féroce

J’ai appelé les bourreaux pour, en périssant, mordre la crosse de leurs fusils.

J’ai appelé les fléaux, pour m'étouffer avec le sable, avec le sang.

Le malheur a été mon dieu.

Je me suis allongé dans la boue.

Je me suis séché à

l’air du crime.

Et j’ai joué de bons tours à la folie

Et le printemps m’a apporté l’affreux rire de l’idiot

Or, tout dernièrement, m'étant trouvé sur le point de faire le dernier couac!

j’ai songé à rechercher le clef du festin ancien, où je reprendrais peut-être

appétit

La charité est cette clef.

— Cette inspiration prouve que j’ai rêvé!

«Tu resteras hyène, etc… ,» se récrie le démon qui me couronna de si

aimables pavots.

«Gagne la mort avec tous tes appétits, et ton égoïsme et tous

les péchés capitaux.»

Ah!

j’en ai trop pris: — Mais, cher Satan, je vous en conjure, une prunelle

moins irritée!

et en attendant les quelques petites lâchetés en retard,

vous qui aimez dans l'écrivain l’absence des facultés descriptives ou

instructives, je vous détache des quelques hideux feuillets de mon carnet de

damné

Бір кездері, егер есімде дұрыс болса, менің өмірім барлығын тойлайтын мереке болды

барлық шараптар ағып жатқан жүректер

Бір күні кешке Сұлулықты тіземе отырғыздым.

«Ал мен оны ащы көрдім».

«Ал мен оны қорладым».

Мен әділдікке қарсы қаруландым

Мен қашып кеттім.

Ей, бақсылар, қасірет, жек көрушілік, менің қазынам сендерге

сеніп тапсырылды!

Мен адамның барлық үмітін санамнан сөндіре алдым.

Оны тұншықтырып өлтіру үшін әр қуанышымда мен жыртқыш аңның саңырау секірісін жасадым

Мен жазалаушыларды өлуге, мылтықтарының дүмін тістеуге шақырдым.

Мен құммен, қанмен тұншықтыру үшін індеттерді шақырдым.

Бақытсыздық менің құдайым болды.

Мен балшыққа жаттым.

Мен құрғадым

қылмысқа ұқсайды.

Мен жындылыққа жақсы трюктар ойнадым

Ал көктем маған сұмдық ақымақ күлкісін әкелді

Енді, соңғы кездері, өзімді соңғы шайқау нүктесіне тап болдым!

Мен көне тойдың кілтін іздеуді ойладым, мен қайдан аламын

тәбет

Қайырымдылық - бұл кілт.

«Бұл шабыт менің армандағанымды дәлелдейді!

«Сен гиена болып қала бересің, т.б...», - деп айқайлайды маған тәж кигізген жын

мейірімді көкнәр.

«Барлық тәбетіңізбен, өзімшілдігіңізбен және бәріңізбен өлімді табыңыз

өлімге әкелетін күнәлар».

Ах!

Мен тым көп алып кеттім: — Бірақ, қымбатты Шайтан, мен саған өтінемін, оқушы

аз тітіркендіреді!

және бірнеше кешіктірілген қорқақтарды күтіп отырып,

Сіз жазушыда суреттеу қабілетінің жоқтығын жақсы көретін немесе

Ғибратты, мен сізді қойын дәптерімнің азғантай парақтарынан ажыратамын

қарғыс атқыр