The Narrowing Way - Mizmor

I sat at the table of suicide

Was served the ashen bread

Starvation spread on silver platter

I decided on hunger instead

Again I built a massive cairn

A sempiternal warning

And resumed my toilsome trek

Through the narrowing wasteland

Remaining on that dizzying crest

Is the only valid choice

Daily revolt — breath in my lungs

Absurdity is pain and beauty

Its vise obliges me to make

Harnessing its energy

To give the void its colors

There is not truth but truths

Meaning is self-imposed

And life implores me to ascribe

Or else be trampled underneath

Мен суицид үстеліне отырдым

Күлді нан ұсынылды

Күміс табаққа жайылған аштық

Мен оның орнына аштықты шештім

Мен тағы да үлкен сарай салдым

Жартылай  ескерту

Және менің еңбек жолымды жалғастырдым

Тарылып жатқан шөл дала арқылы

Сол бас айналдыратын шыңда қалу

Жалғыз жарамды таңдау

Күнделікті көтеріліс — өкпемде  тыныс 

Абсурдтық   ауырсыну                                                                                                                                                                 |

Оның көзқарасы мені жасауға  міндеттейді

Оның энергиясын пайдалану

Бос орынға түс беру үшін

Шындық емес, шындық бар

Мағынасы                                              |

Ал өмір мені тауаруға өтінеді

Әйтпесе астына тапталады