Inés - Milladoiro

No mar tanta tormenta e tanto dano

Tantas vezes a morte apercebida

Na terra tanta guerra, tanto engano

Tanta necessidade avorrecida

Onde pode acolher-se um fraco humano

Onde terá segura a curta vida

Que não se arme e se indigne o Céu sereno

Contra um bicho da terra tão pequeno?

Tu, só tu, puro amor, com força crua

Que os corações humanos tanto obriga

Deste causa à molesta morte sua

Como se fora pérfida inimiga

Se dizem, fero Amor, que a sede tua

Nem com lágrimas tristes se mitiga

É porque queres, áspero e tirano

Tuas aras banhar em sangue humano

Estavas, linda Inês, posta em sossego

De teus anos colhendo doce fruito

Naquele engano da alma, ledo e cego

Que a fortuna não deixa durar muito

Nos saudosos campos do Mondego

De teus fermosos olhos nunca enxuito

Aos montes insinando e às ervinhas

O nome que no peito escrito tinhas

Aconteceu da mísera e mesquinha

Que despois de morta foi Rainha

Теңізде дауыл сонша, көп шығын

Көптеген рет өлімді қабылдайды

Жер бетінде қаншама соғыс, қаншама алдау

Сонша мұқтаждық

Әлсіз адамды қайдан қарсы алады

Сіздің қысқа өміріңіз қай жерде қауіпсіз болады?

Сіз қаруланбағаныңызға және тыныш Аспан ашуланады

Осындай кішкентай жер жаратылысына қарсы ма?

Сен, тек сен, таза махаббат, шикі күшпен

Бұл адамның жүрегі көп нәрсені талап етеді

Сіз тітіркендіргіш өліміңізге себепкер болдыңыз

Арам жау болғандай

Егер олар "Қатты Махаббат" десе, бұл сіздің шөліңіз

Тіпті қайғылы көз жасымен де ол жеңілдетеді

Бұл қатал және қатал қалағаныңыз үшін

Араларың адам қанына шомылады

Сен, сұлу Инес, тыныш отырдың

Тәтті жемістер жинаған жылдарыңыз

Сол алдамшы жанның, жетектеп соқыр

Бұл байлық ұзаққа бармайды

Кеш Mondego өрістерінде

Сенің сұлу көздеріңнен ешқашан құрғамаймын

Төбелер мен арамшөптерге

Кеудеңе жазған есімің

Бұл қайғылы және кішкентайдан болды

Бұл өлгеннен кейін патшайым болды