Vedrai, vedrai - Mauro Bizzie, Murphy

Cosa vedi?

Io che ne so

Fuori come non fosse freddo, arriverò

Pagine che coprono cose che non ho

Saprai come comprare

Yeah-yeah

Sarà che mi pare che ogni cosa resta lì

Sogno che non muoio, che ritorno ancora qua

Vorrei farmi fuori anche se è un giorno che sorrido

Non ti chiamo mai odio che sto giù e vai via

Non mi crederesti già, vedo cosa vuoi

Vivo come avessi già fatto cosa voglio

Sarà che ogni venti ciao, cambio cosa dico

Sarà questa eternità, scrivo, sono a posto

Non ti chiederò cosa vedi, che n so?

Fuori come non fosse freddo, arrivrò

Pagine che coprono cose che non ho

Saprai come comprare cose che non so

Sono in piedi, ok, cosa credi che non senta

Se non parlo sono in fondo, sto bevendo un po'

Sono solo visi, se non vedi cosa penso

Tu cosa vedi?

Io che ne so

Vedrai, vedrai

Vedrai che cambierà

Forse non sarà domani

Ma un bel giorno cambierà

Vedrai, vedrai

Non è la fine, sai

Forse non sarà domani

Ma vedrai che cambierà

Lacrime come stalattiti

Ma siamo già senza vestiti

Non ho più niente a parte te, eh

Non ho più niente, ho solo te, eh

Occhi gonfi, così gonfi che sembro gonfio di botte

Io volevo solamente che mi stringessi più forte

M’hai lasciato fuori al freddo chiudendo tutte le porte

Mo c’ho il cuore che è di ghiaccio non si riscalda coi cocktail

Bevono solo pozioni i miei amici come Harry Potter

Io lo so, non li sopporti, con loro fino alla morte

M’hanno coperto le spalle restando a maniche corte

Io che ho lasciato la giacca portandomi via le colpe

Questi vogliono parlare

Ma che ne sanno di me?

Ma che ne sanno di noi?

È troppo tardi e ci stai male

Non c’entra nulla con te, non c’entra nulla con noi

Noi che correvamo in corridoi di palme

Sopra i corrimano mani sulle gambe

Ho una tua foto nelle tempie

Ci penso mentre

Non può piovere per sempre

Vedrai, vedrai

Vedrai che cambierà

Forse non sarà domani

Ma un bel giorno cambierà

Vedrai, vedrai

Non è la fine, sai

Forse non sarà domani

Ma vedrai che cambierà

Lacrime come stalattiti

Ma siamo già senza vestiti

Non ho più niente, ho solo te

Non ho più niente, ho solo te

Vedrai, vedrai

Vedrai che cambierà

Forse non sarà domani

Ma un bel giorno cambierà

Vedrai, vedrai

Сіз не көріп тұрсыз?

Мен не білемін

Сыртта суық болмағандай, мен жетемін

Менде жоқ нәрселерді қамтитын беттер

Сіз қалай сатып алу керектігін білесіз

Иә иә

Маған бәрі сол жерде қалатын сияқты көрінуі мүмкін

Мен өлмей-ақ қойсам, қайта оралсам деп армандаймын

Күлімсіреген күнім болса да, өзімді өлтіргім келеді

Мен сізді ешқашан менің құлап қалғанымды жек көремін деп атамаймын

Сіз маған әлі сенбейсіз, мен сіздің қалағаныңызды көремін

Мен өзім қалаған нәрсені істеп қойғандай өмір сүремін

Әрбір жиырма сәлемде мен айтқанымды өзгертемін

Бұл мәңгілік болады, жазамын, біттім

Мен сенен не көріп тұрғаныңды сұрамаймын, мен не білемін?

Сыртта күн суық болмағандай, мен жетемін

Менде жоқ нәрселерді қамтитын беттер

Сіз мен білмейтін нәрселерді қалай сатып алу керектігін білесіз

Мен тұрмын, жарайды, мен не естімеймін деп ойлайсың

Мен сөйлемесем, төмен         аздап ішемін           

Менің не ойлағанымды көрмесеңіз, олар жай ғана жүздер

Сіз не көріп тұрсыз?

Мен не білемін

Көресің, көресің

Оның өзгеретінін көресіз

Мүмкін ертең болмайды

Бірақ бір жақсы күні ол өзгереді

Көресің, көресің

Білесіз бе, бұл соңы емес

Мүмкін ертең болмайды

Бірақ ол өзгеретінін көресіз

Сталактиттер сияқты көз жасы

Бірақ біз қазірдің өзінде киімсізбіз

Менде сенен басқа ештеңе қалмады, иә

Менде ештеңе қалмады, менде тек сен болдың, ә

Ісінген көздер, ісінгені сонша, соққыдан  ісінгендей болып көрінемін

Мен жай ғана мені қаттырақ ұстағаныңды қаладым

Сіз мені суықта қалдырдыңыз, барлық есіктерді жауып тастадыңыз

Қазір менің жүрегім мұздан жасалған, ол коктейльмен қызып кетпейді

Менің Гарри Поттер сияқты достарым тек сусын ішеді

Білемін, сен олармен өлгенше шыдай алмайсың

Олар қысқа жеңдер киіп, иығымды жауып алды

Кемшілігімді алып тастап, күртешені тастап кететін мен

Олар сөйлескісі келеді

Бірақ олар мен туралы не біледі?

Бірақ олар біз туралы не біледі?

Кеш, сіз өзіңізді жаман сезінесіз

Оның саған, бізге қатысы жоқ

Біз пальмалардың дәліздерінде жүгіріп келеміз

Тұтқалардың үстінде, қолдар аяқтарда

Менің храмдарымда сенің суретің бар

Мен бұл туралы ойлаймын

Жаңбыр мәңгі жаумайды

Көресің, көресің

Оның өзгеретінін көресіз

Мүмкін ертең болмайды

Бірақ бір жақсы күні ол өзгереді

Көресің, көресің

Білесіз бе, бұл соңы емес

Мүмкін ертең болмайды

Бірақ ол өзгеретінін көресіз

Сталактиттер сияқты көз жасы

Бірақ біз қазірдің өзінде киімсізбіз

Менде ештеңе қалмады, менде тек сен бар

Менде ештеңе қалмады, менде тек сен бар

Көресің, көресің

Оның өзгеретінін көресіз

Мүмкін ертең болмайды

Бірақ бір жақсы күні ол өзгереді

Көресің, көресің