Glades - Love-Sadkid, Garrett

Winter, spring, skip to fall

Wonder how the lovers change

This is just a dance with death

A wander through the summer glades

Roses dying, autumn leaves

Dreaming about the lifeless trees

The smile that you wear around

Can never seem to hide a thing

Wait, I may be careless

When I’m taking a breath

Another step to check direction

But instead I’m a mess

Another trip to see the doctor

About the state of my head

What we can’t fix is what we leave up to meds

I feel like there’s nothing left

Let me fall, I’m just not worth my weight in rope

They call me Midas, I’m a douche

Who used a face that’s made of stone

Matter fact, when I’m asleep

My dreams can’t even make up gold

I hope the time I take a dose

My windpipe makes me try to choke

But I promise I’m not suicidal

Swear it true

I’m only here because they idolise these idle lies I tell

And every day is just an endless cycle

Time to time it spins again

And through this pen I find this time

To write this hell I live, it’s useless

My two cents means nothing unless it’s on a beat

Haunted by the numbers

Yet I’m blessed they try to follow me

Feeling hopeless, I have memories

Of things that used to bother me

Where I never had to get it out

On drum loops and piano keys

This endless reminiscing

Has me less than optimistic

Shallow in the deep end

But I’m drowning start to finish

They only care about the artistry

What am I fucking kidding

I should’ve never wrote this song to begin with

Cause everything just falls around me slow

Burning bridges just to keep my heart from staying cold

Everything’s the same song, different flow

If you didn’t know

Penning to a beat is getting really old

They love the thought of me

Parts of me they pick and choose to love

And then depart from everything that seems to look a bit soft

They only point out what I’m missing

But it tends to have trust

Because I lost every bit when I used to love

Damn, isn’t that rough

I know that I’m not enough

Қыс, көктем, күзге өтіңіз

Ғашықтардың қалай өзгеретіні таң қалдырады

Бұл жай ғана өліммен би

 Жазғы алаңқайларды аралау

Өлген раушан, күзгі жапырақтар

Жансыз ағаштар туралы армандау

Айналаңда жүрген күлкі

Ешқашан бір нәрсені жасыра алмайтын сияқты

Күте тұрыңыз, мен  байқау                               

Мен тыныс алғанда 

Бағытты тексерудің тағы бір қадамы

Бірақ оның орнына мен бейберекетмін

Дәрігерді көру үшін тағы бір сапар

Менің басымның жағдайы туралы

Біз түзете алмайтын нәрсе - бұл біздің Медске дейін кетеміз

Мен ештеңе қалмағандай сезінемін

Құлап кетейін, мен арқандағы салмағыма лайық емеспін

Олар мені Мидас деп атайды, мен ақымақпын

Тастан жасалған бетті кім қолданған

Маңыздысы, мен ұйықтап жатқанда

Менің армандарым тіпті алтын жасамайды

Мен доза қабылдаған уақыт жетеді деп үміттенемін

Менің жел парағым мені тұншықтыруға тырысады

Бірақ мен өз-өзіме қол жұмсамаймын деп уәде беремін

Рас болсын

Мен осындамын, өйткені олар мен айтатын бос өтіріктерді пұт тұтады

Әр күн – бұл шексіз цикл

Уақыт                                               қайта                         айта                           айта             айта         айта       айта           айта                                                                                                                                                

Осы қалам арқылы мен осы уақытты таптым

Мен өмір сүретін осы тозақ туралы жазу бекер

Менің екі центім болмаса ештеңені  білдірмейді

Сандар бағдарлайды

Дегенмен, олардың маған ілесуге тырысатынына қуаныштымын

Үмітсіз сезінемін, менің естеліктерім бар

Бұрын мені мазалаған нәрселер туралы

Мен оны ешқашан шығару қажет болмадым

Барабан ілмектерінде және фортепиано пернелерінде

Бұл шексіз естеліктер

Мен оптимистіктен азырақ

Терең соңында таяз

Бірақ мен батып бара жатырмын

Олар тек өнерге мән береді

Мен не қалжыңдап жатырмын

Мен бұл әнді ешқашан бастамауым керек еді

Өйткені айналамда бәрі баяу жүреді

Жүрегім салқындап қалмас үшін көпірлерді өртеп жібердім

Бәрі бірдей ән, басқа ағым

 Білмесеңіз

Шыдамды қалыптастыру өте  ескірді

Олар мен туралы ойды жақсы көреді

Менің бөліктерімді олар таңдап, сүюді таңдайды

Содан кейін аздап жұмсақ көрінетін бәрінен болыңыз

Олар менің жетіспейтінімді ғана көрсетеді

Бірақ ол сенімге  беймелі

Өйткені, мен бұрын сүйген кезде бәрін       жоғалтып                                  �

Қарғыс атқыр, бұл өрескел емес пе

Мен жеткіліксіз екенімді білемін