Esperando Nada - Lori Meyers

Me quedé sentado esperando la llegada de la suerte no podía tardar

Voy a revelar una historia que es a veces mentira y otras no es verdad

Me quedé sentado esperando la llegada de la suerte no podía tardar

Y pasó tanto tiempo que llegué a ver sombras en color

Y pasó tanta gente por delante que nadie me vio

Esperaría de pie, que el anochecer se fundiera con la tarde y el amancer…

Como un vendaval a mi paso se revuelven los trozos de un quemado papel

Y creció a mi lado como un árbol toda una ilusión

Y creció a su lado monstruosa toda una obsesión

En plena noche, a eso de las tres, algo se acerca y no se deja ver

Abre mi puerta, quiero entrar y salir, y refrescarme antes de repetir

Vivo en la calle, estudio de aprendiz, con libros que en la escuela nunca vi

Abro mi puerta, quiero entrar y salir, y refrescarme antes de repetir

Me perdería de pie esa sensación de encontrarme con las cosas por segunda vez

La oportunidad de buscar en los cajones un recuerdo que amar

Y creció (…)

En plena noche (…)

Vivo en la calle (…)

Мен сәттіліктің келуін күтіп отырдым, бұл көп болуы мүмкін емес

Бірде өтірік, бірде шындыққа жанаспайтын оқиғаны ашпақпын

Мен сәттіліктің келуін күтіп отырдым, бұл көп болуы мүмкін емес

Уақыттың өткені сонша, мен көлеңкелерді түсті көруге келдім

Ал қасынан өте көп адам өтті, мені ешкім көрмеді

Күте тұра күтер едім, ымырттың түстен кейін, таң атқанымен қосылып кетуін...

Жолымда дауыл соққандай күйдірілген қағаздың кесектері қозғалады

Ал ол менің қасымда ағаш, елес сияқты өсті

Оның қасында құбыжық құмарлық өсті

Түн ортасында, сағат үштер шамасында бірдеңе жақындап, көрінбейді

Есікті ашыңыз, қайталамас бұрын кіріп-шығыңыз және сергіткім келеді

Мен көшеде тұрамын, мектепте көрмеген кітаптармен шәкірт болып оқимын

Есікті ашып, қайталамас бұрын кіріп-шығып, сергіткім келеді

Мен екінші рет кездескен кездегі бұл сезімге төтеп бере алмаймын

Сүйікті естелік үшін жәшіктерден іздеу мүмкіндігі

Және ол өсті (...)

Түн ортасында (...)

Мен көшеде тұрамын (...)