Война - Ломовой

Новость принесли провода,

Что у нас вражда да беда.

Были мы близки, дороги;

Стали далеки — вороги.

Песен мы теперь не поём;

Порознь живем, не вдвоем.

Где шумел камыш — тишина.

Что же ты не спишь…

Война!

Война!

Война!

Что же ты не спишь…

Война!

Война!

Война!

Что же ты не спишь…

Мысли в голове тикают,

Жизнь у наш пошла дикая.

Каждому с трудом верится,

Да с каждого окна целятся.

Песен мы теперь не поём;

Порознь живем, не вдвоем.

Где шумел камыш — тишина.

Что же ты грустишь…

Война!

Война!

Война!

Что же ты грустишь…

Война!

Война!

Война!

Что же ты грустишь…

А он не хотел воевать.

Он просто не умел убивать.

По своим стрелять — погоди!

Может ты не прав, командир!

Песен мы теперь не поём;

Порознь живем, не вдвоем.

Где шумел камыш — тишина.

Что же ты молчишь…

Война!

Война!

Война!

Что же ты молчишь…

Война!

Война!

Война!

Ну что же ты молчишь…

Новость принесли провода,

Что у нас вражда да беда.

Жаңалықты сымдар әкелді,

Бізде қастық пен қиыншылық бар.

Біз жақын болдық, қымбаттым;

Алыста болды - жаулар.

Біз қазір ән айтпаймыз;

Біз бірге емес, бөлек тұрамыз.

Қамыс сыбдырлаған жерде – тыныштық.

Неге ұйықтамайсың...

Соғыс!

Соғыс!

Соғыс!

Неге ұйықтамайсың...

Соғыс!

Соғыс!

Соғыс!

Неге ұйықтамайсың...

Басымдағы ойлар дірілдеп жатыр

Өміріміз жабайы болып кетті.

Барлығына сену қиын

Иә, олар әр терезеден көздейді.

Біз қазір ән айтпаймыз;

Біз бірге емес, бөлек тұрамыз.

Қамыс сыбдырлаған жерде – тыныштық.

Не қайғылысың...

Соғыс!

Соғыс!

Соғыс!

Не қайғылысың...

Соғыс!

Соғыс!

Соғыс!

Не қайғылысың...

Және ол ұрысқысы келмеді.

Ол жай ғана өлтіре алмады.

Өзіңіз атыңыз - күтіңіз!

Мүмкін қателескен шығарсыз, командир!

Біз қазір ән айтпаймыз;

Біз бірге емес, бөлек тұрамыз.

Қамыс сыбдырлаған жерде – тыныштық.

Неге үндемейсің...

Соғыс!

Соғыс!

Соғыс!

Неге үндемейсің...

Соғыс!

Соғыс!

Соғыс!

Неге үндемейсің...

Жаңалықты сымдар әкелді,

Бізде қастық пен қиыншылық бар.